rozzłocić - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. nadać czemuś intensywnie złoty kolor

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kolory i światło

	Zatrzyma się przy oknie i wiązka promieni rozzłoci jej oczy. źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Mojra, 1996
	[...] słońce jest, zdaje się, gdzie indziej. [...] raczej jest wszędzie: rozmazało się na wszystkie strony, objęło całą czaszę widnokręgu, rozzłociło nieboskłon, [...] źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003
	[...] przez cały czas dopisywała pogoda, aż chciało się śmiać ze szczęścia do świata rozzłoconego słońcem, upajać się ciepłym, pachnącym powietrzem. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Tego lata w Burbelkowie, 2000
	Dom z wielkich pni modrzewiowych na mocnej podmurówce stał zwrócony rozległym gankiem ku zachodowi, ku rozzłoconym polom żyta, za którymi czerniał sosnowy bór. źródło: NKJP: Michał Komar: O obrotach losów i ciał, 1998

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozzłociłem +(e)m rozzłocił	rozzłociłam +(e)m rozzłociła	rozzłociłom +(e)m rozzłociło	rozzłociliśmy +(e)śmy rozzłocili	rozzłociłyśmy +(e)śmy rozzłociły
2 os.	rozzłociłeś +(e)ś rozzłocił	rozzłociłaś +(e)ś rozzłociła	rozzłociłoś +(e)ś rozzłociło	rozzłociliście +(e)ście rozzłocili	rozzłociłyście +(e)ście rozzłociły
3 os.	rozzłocił	rozzłociła	rozzłociło	rozzłocili	rozzłociły

bezosobnik: rozzłocono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozzłoćmy
2 os.	rozzłoć	rozzłoćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozzłociłbym bym rozzłocił	rozzłociłabym bym rozzłociła	rozzłociłobym bym rozzłociło	rozzłocilibyśmy byśmy rozzłocili	rozzłociłybyśmy byśmy rozzłociły
2 os.	rozzłociłbyś byś rozzłocił	rozzłociłabyś byś rozzłociła	rozzłociłobyś byś rozzłociło	rozzłocilibyście byście rozzłocili	rozzłociłybyście byście rozzłociły
3 os.	rozzłociłby by rozzłocił	rozzłociłaby by rozzłociła	rozzłociłoby by rozzłociło	rozzłociliby by rozzłocili	rozzłociłyby by rozzłociły

bezosobnik: rozzłocono by

bezokolicznik: rozzłocić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozzłociwszy

gerundium: rozzłocenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozzłocony

odpowiednik aspektowy: rozzłacać

+

rozzłocić

+

CO

Zob. złoty