rentier
-
książk. osoba utrzymująca się z dochodu stanowiącego procent od posiadanych przez nią papierów wartościowych albo wkładów bankowych lub pochodzącego z wynajmu posiadanych przez nią nieruchomości
-
[rentjer]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Finanse
papiery wartościowe i akcje/udziały
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Finanse
własność -
- życie rentiera
- zostać rentierem
-
- Co zrobiłby pan z wygranym milionem dolarów?
- Wpłaciłbym na wysoki procent do szwajcarskiego banku i byłbym rentierem.źródło: NKJP: Arkadiusz Kaczmarek: Jestem ambitnym człowiekiem, Gazeta Poznańska, 2001-12-07
Wszyscy posiadacze większej gotówki marzą, by żyć jak rentierzy. Szukają więc takich lokat, które dają wysokie zyski.
źródło: NKJP: (MU): Zysk zależny od koniunktury, Dziennik Zachodni, 2005-11-02
Jak zostać rentierem, żyć z odsetek od zgromadzonego kapitału, pracując wyłącznie dla przyjemności? Takie pytanie zadaje sobie wielu, jednak tylko nieliczni znają właściwą odpowiedź.
źródło: NKJP: Żyć z odsetek, Dziennik Polski, 2001-01-20
[...] na około 1100 pracowników znajdujących się na liście płac prawie 50 osób zajmowało się produkcją - reszta żyła z dzierżawienia, czyli prowadziła życie rentierów.
źródło: NKJP: Jan Macieja: Sektor państwowy zarzyna gospodarkę, Gazeta Wyborcza, 1994-12-27
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rentier
rentierzy
ndepr rentiery
depr D. rentiera
rentierów
C. rentierowi
rentierom
B. rentiera
rentierów
N. rentierem
rentierami
Ms. rentierze
rentierach
W. rentierze
rentierzy
ndepr rentiery
depr -
fr. rentier
Pierwotny przymiotnik (ze znaczeniem 'zobowiązany do odprowadzania renty feudalnej') od rzeczownika rente 'dochód, zysk; renta < łac. lud. *rendita.