borówka - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

owoc borówki - krzewinki, stosowany jako dodatek do różnych potraw, przetworów oraz w celach leczniczych

Lp używana często w znaczeniu lm, np. sprzedaż borówki, co jednak jest uznawane za nieoprawne.

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat roślin

owoce i warzywa

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

rodzaje pokarmu/potraw i ich cechy

hiperonimy:

owoc

	Tylko patrzeć, jak zaczniemy w polskich domach powszechnie obchodzić święto dziękczynienia, jedząc indyka z borówkami... źródło: NKJP: List ze wsi, Gazeta Radomszczańska, 2009-11-18
	To tu stąpa się po miękkich mchach, latem zbiera jagody, borówki i kurki, a pod jesień prawdziwki i podgrzybki. źródło: NKJP: Las, Polityka nr 2704, 2009-05-09
	Oprócz zbierania chrustu, żeby podgrzać wodę na kąpiel, chodziliśmy do lasu, zbierać grzyby, głównie kurki, oraz jagody i borówki. źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008
	Wtedy zobaczył ze ściśniętym sercem na jej sukni niewielkie czerwone plamki jak po rozgniecionych borówkach. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Kronika wypadków miłosnych, 1974
	Uśmiechnięta łagodnie Pachecka częstuje mnie paroma łykami gorącej herbaty z borówek, które zaparzyli sobie na kolację, mam chleb, mam cebulę - więc dzieje mi się jak królowej! źródło: NKJP: Beata Obertyńska: W domu niewoli, 2005

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Zob. bór