-
1.
nauka o barwach -
[chromatyka] lub pot. [chromatyka]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
kolory i światło -
Naukowa systematyzacja fenomenu koloru i jego matematyczna kodyfikacja zezwalająca definiować podstawowe pojęcia z zakresu chromatyki z dostatecznie dużą precyzją była niewątpliwą inspiracją artystyczną zarówno dla impresjonistów, jak i abstrakcjonistów, którzy matematyczną notację chromatycznych struktur koloru przekładali na język sztuki (vide prace W. Kandynskiego, P. Klee, P. Mondriana, K. Malewicza, czy Y. Kleina).
źródło: Roman Konik: Matematyka. Filozofia. Sztuka, 2009 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. chromatyka
chromatyki
D. chromatyki
chromatyk
C. chromatyce
chromatykom
B. chromatykę
chromatyki
N. chromatyką
chromatykami
Ms. chromatyce
chromatykach
W. chromatyko
chromatyki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
ang. chromatics
fr. chromatique
niem. Chromatik
z gr. chrṓma, dpn. chrṓmatos 'powierzchnia ciała; skóra; cera; barwa'