-
3.
książk. emocjonalna wypowiedź w gwałtownym tonie, zawierająca ostrą krytykę kogoś lub czegoś -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
hiperonimy: wypowiedź
-
- agresywna diatryba
- wygłaszać diatrybę
-
Damadianowi powierzono odpowiedzialną funkcję moderatora kluczowej sesji konferencji i pomimo jego wcześniejszych obietnic, że będzie powściągliwy w sposobie jej prowadzenia, wykorzystał on tę sposobność dla wygłoszenia diatryby przeciwko Lauterbergowi.
źródło: NKJP: Krzysztof Szymborski: Kto mi ukradł rezonans?, Polityka, 2003-11-15
Padają słowa mocne, świadczące, że autor nie czuł zahamowań i w swym oskarżycielskim ferworze zakładał, iż w prokuratorskiej diatrybie dozwolone są niemal wszystkie środki.
źródło: NKJP: Michał Głowiński: Ekspresja i empatia, 1997
Jego ówczesne ideologiczne referaty i artykuły zawierały niekiedy agresywne diatryby przeciwko różnej maści „reakcjonistom” i „kołtunom”, anatemy na wszystkich, co nie zdołali pojąć intelektualnych dobrodziejstw marksizmu [...].
źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004
Strasznie chciałbyś ubliżyć, ale nie potrafisz nawet dobrać stosownych obelg [...]. Nie jesteś już ani zabawny, ani oryginalny w swoich diatrybach - to tylko monotonny i nudnawy bełkot - przewidywalny w stu procentach.
źródło: NKJP: Intenet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. diatryba
diatryby
D. diatryby
diatryb
C. diatrybie
diatrybom
B. diatrybę
diatryby
N. diatrybą
diatrybami
Ms. diatrybie
diatrybach
W. diatrybo
diatryby
-
+ diatryba + (przeciw KOMU/CZEMU) -
gr. diatribḗ