spustoszyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

znacznie pogorszyć stan organizmu lub funkcjonowanie jakichś części ciała

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

synonimy:

wyniszczyć
zniszczyć
zrujnować

Chemioterapia spustoszyła jej organizm, zabijając nie tylko chore, ale również zdrowe komórki.

źródło: NKJP: Wioletta Sobolewska: Walka na śmierć i życie, Dziennik Bałtycki, 1999-10-16

Fatalne objawy - a krew świadczy o tym, ze alergiczny stan zapalny nieźle spustoszył już jelita.

źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spustoszyłem +(e)m spustoszył	spustoszyłam +(e)m spustoszyła	spustoszyłom +(e)m spustoszyło	spustoszyliśmy +(e)śmy spustoszyli	spustoszyłyśmy +(e)śmy spustoszyły
2 os.	spustoszyłeś +(e)ś spustoszył	spustoszyłaś +(e)ś spustoszyła	spustoszyłoś +(e)ś spustoszyło	spustoszyliście +(e)ście spustoszyli	spustoszyłyście +(e)ście spustoszyły
3 os.	spustoszył	spustoszyła	spustoszyło	spustoszyli	spustoszyły

bezosobnik: spustoszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		spustoszmy
2 os.	spustosz	spustoszcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spustoszyłbym bym spustoszył	spustoszyłabym bym spustoszyła	spustoszyłobym bym spustoszyło	spustoszylibyśmy byśmy spustoszyli	spustoszyłybyśmy byśmy spustoszyły
2 os.	spustoszyłbyś byś spustoszył	spustoszyłabyś byś spustoszyła	spustoszyłobyś byś spustoszyło	spustoszylibyście byście spustoszyli	spustoszyłybyście byście spustoszyły
3 os.	spustoszyłby by spustoszył	spustoszyłaby by spustoszyła	spustoszyłoby by spustoszyło	spustoszyliby by spustoszyli	spustoszyłyby by spustoszyły

bezosobnik: spustoszono by

bezokolicznik: spustoszyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: spustoszywszy

gerundium: spustoszenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: spustoszony

odpowiednik aspektowy: pustoszyć

+

spustoszyć

+

CO

Od: pustoszyć