-
1.
ruchoma część hełmu lub kasku do zasłaniania twarzy -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną -
- tarcze i przyłbice
- hełm, kask z przyłbicą
- przyłbica chroni, opadła, spadła
- opuścić, podnieść przyłbicę
- zakryć, zasłonić (twarz) przyłbicą
-
Rycerz obowiązkowo musiał mieć hełm. Zamożniejszy kupował hełm z ruchomą przyłbicą.
źródło: NKJP: Grzegorz Popławski: Bitwa pod Grunwaldem to tylko jed en z wielkich triumfów Polaków, Dziennik Bałtycki, 2010-07-16
[...] by zapewnić o swych pokojowych zamiarach i pozdrowić napotkaną osobę, podnoszono zasłonę przyłbicy kilkoma palcami do góry.
źródło: NKJP: Koszyk ciekawych i dziwnych wiadomości (2), EKO-U Nas, nr 18 (28), 2002
[...] za nią, wsparci na mieczach, stali w zbrojach trzej rycerze z opuszczonymi na twarz przyłbicami.
źródło: NKJP: (ja): Rycerze czy duchy?: Opowieść prawdziwa, choć niesamowita, Czas Ostrzeszowski, nr 200544, 2005
Policjanci rozstawili się. Założyli na głowy kaski, opuścili przyłbice, zasłonili się tarczami.
źródło: NKJP: Jacek Drost: Policja w natarciu, Dziennik Zachodni, 2001-02-26
Zza tarcz i spod przyłbic spokojnie przyglądało się temu około siedmiu tysięcy milicjantów.
źródło: NKJP: Andrzej Łomanowski: Strajk przeciw parlamentowi, Gazeta Wyborcza, 1993-09-23
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. przyłbica
przyłbice
D. przyłbicy
przyłbic
C. przyłbicy
przyłbicom
B. przyłbicę
przyłbice
N. przyłbicą
przyłbicami
Ms. przyłbicy
przyłbicach
W. przyłbico
przyłbice
-
st.czes. přielbicě