-
1.b
osoba śpiewająca dyszkantem - głosem chłopięcym -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
hiperonimy: śpiewak
-
- dyszkant w chórze
-
Słychać uroczystą kantatę, śpiewaną przez cały chór złożony z samych dyszkantów.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Teatr 4, 1967
Dzieciństwo spędziłem uczęszczając do szkoły przyklasztornej, gdzie śpiewałem jako dyszkant w chórze chłopięcym.
źródło: Internet: noctem.drugaera.org
Ohej, bębniarze, dyszkanty, szałamaje, dutki, ohej!
źródło: NKJP: Henryk Rozpędowski: Charleston, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dyszkant
dyszkanci
ndepr dyszkanty
depr D. dyszkanta
dyszkantów
C. dyszkantowi
dyszkantom
B. dyszkanta
dyszkantów
N. dyszkantem
dyszkantami
Ms. dyszkancie
dyszkantach
W. dyszkancie
dyszkanci
ndepr dyszkanty
depr -
łac. śred. discantus 'niezgodny śpiew'