rozrzucić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

znaleźć się daleko od siebie

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

ułożenie względem siebie

	synonimy:	rozproszyć się
	hiperonimy:	rozprzestrzenić się

Zaczęli wyskakiwać z samochodów ciężarowych i rozrzucili się tyralierą.

źródło: Internet: ahm.1944.pl

Ci, co przeżyli, rozrzucili się po całym świecie.

źródło: Internet: zaopiekujsiemna.com.pl

Kontakty w większości się pourywały, a ludzie rozrzucili się po świecie.

źródło: NKJP: martapisze.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozrzuciłem się +(e)m się rozrzucił	rozrzuciłam się +(e)m się rozrzuciła	rozrzuciłom się +(e)m się rozrzuciło	rozrzuciliśmy się +(e)śmy się rozrzucili	rozrzuciłyśmy się +(e)śmy się rozrzuciły
2 os.	rozrzuciłeś się +(e)ś się rozrzucił	rozrzuciłaś się +(e)ś się rozrzuciła	rozrzuciłoś się +(e)ś się rozrzuciło	rozrzuciliście się +(e)ście się rozrzucili	rozrzuciłyście się +(e)ście się rozrzuciły
3 os.	rozrzucił się	rozrzuciła się	rozrzuciło się	rozrzucili się	rozrzuciły się

bezosobnik: rozrzucono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozrzućmy się
2 os.	rozrzuć się	rozrzućcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozrzuciłbym się bym się rozrzucił	rozrzuciłabym się bym się rozrzuciła	rozrzuciłobym się bym się rozrzuciło	rozrzucilibyśmy się byśmy się rozrzucili	rozrzuciłybyśmy się byśmy się rozrzuciły
2 os.	rozrzuciłbyś się byś się rozrzucił	rozrzuciłabyś się byś się rozrzuciła	rozrzuciłobyś się byś się rozrzuciło	rozrzucilibyście się byście się rozrzucili	rozrzuciłybyście się byście się rozrzuciły
3 os.	rozrzuciłby się by się rozrzucił	rozrzuciłaby się by się rozrzuciła	rozrzuciłoby się by się rozrzuciło	rozrzuciliby się by się rozrzucili	rozrzuciłyby się by się rozrzuciły

bezosobnik: rozrzucono by się

bezokolicznik: rozrzucić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozrzuciwszy się

gerundium: rozrzucenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: rozrzucać się

	+	rozrzucić się	+	GDZIE
	+	rozrzucić się	+	JAK

ogsł. *orz-r(')utiti sę

Zob. rzucić