zwyczajnie II

I
  • mówiący używa właśnie tego wyrażenia dlatego, że wie, że jest tak, jak powiedział
  • rematyczna

  • wykładnik potwierdzenia prawdziwości sądu

  • (quasi)synonimy:  normalnie II
    po prostu
    (quasi)antonimy:  szczególnie
  • Nauczyciele zwyczajnie uwzięli się na Tośka.

    źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

    [...] jest po prostu zła, nawet nie urażona, zwyczajnie zła.

    źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Miazga, 1981

    Stałem obok żony, miałem na wargach chłód mosiężnej nakładki zamka i było mi zwyczajnie głupio.

    źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995

    Wiedziałem jednak, że nie pójdę tamtędy, bo zwyczajnie się boję.

    źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1983

  • część mowy: partykuła

    podklasa: epistemiczna

  • zwyczajnie _
    Przym., Przysł., Cz.
    w Zd. twierdz.
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie: w Zd. rozk.
    szyk: stały: antepozycja
  • Zob. zwyczaj

CHRONOLOGIZACJA:
Zob. zwyczajnie I
Data ostatniej modyfikacji: 01.09.2017