-
zwierzę średniej wielkości, o futrze koloru szarożółtego, żyjące wysoko w górach, wydające charakterystyczny świst w sytuacji zagrożenia
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta leśne i polne
-
-
- młode świstaki
- borsuki, świstaki, niedźwiedzie
- zobaczyć świstaka
-
|
Bardzo ruchliwy, nieustannie poluje, głównie na drobne ssaki i ptaki. Zdarza mu się atakować młode świstaki.
źródło: NKJP: Co wiesz o TPN, Dziennik Polski, 2008-04-11
|
|
W naszym klimacie w zimowy sen zapadają susły, świstaki, niedźwiedzie, koszatki, orzesznice, jeże, borsuki, jenoty, popielice i nietoperze.
źródło: NKJP: Sławomir Orlicki: Wielkie spanie w planie, Dziennik Łódzki, 2006-10-06
|
|
Wwieźli go na Kasprowy, żeby sobie zerknął z góry, a tu on nagle zaczął schodzić na piechotę. Poszedł. Po drodze zaniemówił, bo zobaczył świstaki i kozice.
źródło: NKJP: Michał22 Pol: Rozmawiał Curuś z Byrcynem, Gazeta Wyborcza, 1997-03-14
|
|
Niedźwiedzie poszukują jagód, turyści spotykają na szlakach sarny i jelenie, gdzieniegdzie słychać gwizdy świstaków, a nad Międzyguszowieckimi Szczytami zaobserwowano loty bardzo już niestety rzadkich orłów.
źródło: NKJP: Jan Błoński: Wszystkie sztuki Sławomira Mrożka, 1995
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m2
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
świstak
|
świstaki
|
|
D. |
świstaka
|
świstaków
|
|
C. |
świstakowi
|
świstakom
|
|
B. |
świstaka
|
świstaki
|
|
N. |
świstakiem
|
świstakami
|
|
Ms. |
świstaku
|
świstakach
|
|
W. |
świstaku
|
świstaki
|
|
-
Rzeczownik z przyrostkiem -ak od dźwiękonaśladowczego psł. czasownika *svistati : *sviščati (< *svistjati) ‘wydawać świst, gwizd’
CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XVII w.,
Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 17.01.2017