ugrzęznąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pogrążyć się w kłopotliwych sytuacjach, tracąc zdolność działania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Wiedział, że plan ujawniony przedwcześnie może łatwo ugrzęznąć w debatach parlamentarnych i kampaniach prasowych. źródło: NKJP: Jerzy Łukaszewski: Cel: Europa Dziewięć esejów o budowniczych jedności europejskiej, 2002
	[...] nikt nie słyszał o tym, że nadciąga jakiś filantrop, który w rozwój parku zainwestuje własne pieniądze i energię. Gdyby nawet znalazł się ktoś taki, to ugrzązłby w gąszczu urzędowych trudności. źródło: NKJP: (ŁUG): Świetna przeszłość, marne dziś, Gazeta Krakowska, 2003-06-21
	Wśród uników, kruczków prawnych, znikających dokumentów i ludzi, strachu i lizusostwa w nowojorskiej kwaterze głównej ONZ bardzo powoli, krok po kroku ukazuje się prawda, czyli rozmiary międzynarodowego bagna, w którym ugrzęzła największa i najważniejsza organizacja międzynarodowa. źródło: NKJP: Międzynarodowe bagno, Ozon, 19, 2005
	- A co pana najbardziej martwi? – Że ludzie, którzy walczyli o wolną Polskę, nie potrafili się w tej Polsce skutecznie zorganizować, że ugrzęźli w wyniszczających walkach wewnętrznych. źródło: NKJP: Paweł Spodenkiewicz: Co u pana słychać, panie Stefanie?, Dziennik Łódzki, 2003-06-02
	Partie ugrzęzły w permanentnym kryzysie, którego końca nie widać. źródło: NKJP: Mariusz Janicki: Ilu was?, Polityka, 2002-01-12

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ugrzązłem ugrzęznąłem +(e)m ugrzązł +(e)m ugrzęznął	ugrzęzłam ugrzęznęłam +(e)m ugrzęzła +(e)m ugrzęznęła	ugrzęzłom ugrzęznęłom +(e)m ugrzęzło +(e)m ugrzęznęło	ugrzęznęliśmy ugrzęźliśmy +(e)śmy ugrzęznęli +(e)śmy ugrzęźli	ugrzęzłyśmy ugrzęznęłyśmy +(e)śmy ugrzęzły +(e)śmy ugrzęznęły
2 os.	ugrzązłeś ugrzęznąłeś +(e)ś ugrzązł +(e)ś ugrzęznął	ugrzęzłaś ugrzęznęłaś +(e)ś ugrzęzła +(e)ś ugrzęznęła	ugrzęzłoś ugrzęznęłoś +(e)ś ugrzęzło +(e)ś ugrzęznęło	ugrzęznęliście ugrzęźliście +(e)ście ugrzęznęli +(e)ście ugrzęźli	ugrzęzłyście ugrzęznęłyście +(e)ście ugrzęzły +(e)ście ugrzęznęły
3 os.	ugrzązł ugrzęznął	ugrzęzła ugrzęznęła	ugrzęzło ugrzęznęło	ugrzęznęli ugrzęźli	ugrzęzły ugrzęznęły

bezosobnik: ugrzęźnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ugrzęźnijmy
2 os.	ugrzęźnij	ugrzęźnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ugrzązłbym ugrzęznąłbym bym ugrzązł bym ugrzęznął	ugrzęzłabym ugrzęznęłabym bym ugrzęzła bym ugrzęznęła	ugrzęzłobym ugrzęznęłobym bym ugrzęzło bym ugrzęznęło	ugrzęznęlibyśmy ugrzęźlibyśmy byśmy ugrzęznęli byśmy ugrzęźli	ugrzęzłybyśmy ugrzęznęłybyśmy byśmy ugrzęzły byśmy ugrzęznęły
2 os.	ugrzązłbyś ugrzęznąłbyś byś ugrzązł byś ugrzęznął	ugrzęzłabyś ugrzęznęłabyś byś ugrzęzła byś ugrzęznęła	ugrzęzłobyś ugrzęznęłobyś byś ugrzęzło byś ugrzęznęło	ugrzęznęlibyście ugrzęźlibyście byście ugrzęznęli byście ugrzęźli	ugrzęzłybyście ugrzęznęłybyście byście ugrzęzły byście ugrzęznęły
3 os.	ugrzązłby ugrzęznąłby by ugrzązł by ugrzęznął	ugrzęzłaby ugrzęznęłaby by ugrzęzła by ugrzęznęła	ugrzęzłoby ugrzęznęłoby by ugrzęzło by ugrzęznęło	ugrzęznęliby ugrzęźliby by ugrzęznęli by ugrzęźli	ugrzęzłyby ugrzęznęłyby by ugrzęzły by ugrzęznęły

bezosobnik: ugrzęźnięto by

bezokolicznik: ugrząźć
ugrzęznąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

ugrzązłszy
ugrzęznąwszy

gerundium: ugrzęźnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: grzęznąć

+

ugrzęznąć

+

w CZYM

Zob. grzęznąć