-
1.
narzędzie w formie spiralnie skręconego, ostro zakończonego metalowego rdzenia, służące do wiercenia -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
materiały, narzędzia i maszyny budowlane -
- świder diamentowy, frezowy, gryzowy, trójgryzowy
- świder do drewna
- świdry i pilniki; dłuta i świdry
- komplet; eksport, produkcja, sprzedaż; chłodzenie, montaż, żywotność świdrów
- zbyt na świdry
- ostrzyć; dostarczać świdry
- borować, drążyć, wiercić świdrem
-
Przez tak grubą warstwę można się jedynie przebić ostrym świdrem. Obecnie w sklepach możemy kupić świdry produkcji rosyjskiej i polskiej.
źródło: NKJP: Artur Grobcki, JOD: Wędkarstwo, Gazeta Poznańska, 2006-03-02
Obecnie mamy kontrakty na asortyment świdrów trójgryzowych o dużych średnicach do 26 cali.
źródło: NKJP: (e): Cisza błękitu nad Glinikiem, Gazeta Krakowska, 2001-10-23
Do grząskiego, falującego pod stopami torfowego podłoża wprowadzone zostaje odpowiednie narzędzie – torfowy świder ręczny (metalowy pręt z nożem na końcu), za pomocą którego wydobywa się torf w przekroju pionowym, z widocznymi wszystkimi jego warstwami, narastającymi przez tysiące lat.
źródło: NKJP: Artystka na bagnie..., Manko Katowice, 2009-01-11
W rękach drżał mu długi świder. Karlik przypomniał sobie rębaczy, których widział w kopalni węglowej. Tam świder wchodził w czarną ścianę węgla szybko i miękko jak w masło.
źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
Górnik zadziwił się na to, opuścił świder i chwilę stał nieruchomo, dech wstrzymując w piersi.
źródło: NKJP: Hanna Kostyrko (zebr): Klechdy domowe, 1960
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. świder
świdry
D. świdra
świdrów
C. świdrowi
świdrom
B. świder
świdry
N. świdrem
świdrami
Ms. świdrze
świdrach
W. świdrze
świdry
-
psł. *svŕ̥dьlъ / *svŕ̥dьlo 'wiertło, świder'
Wyraz polski zniekształcony fonetycznie (wywołany upodobnieniem spółgłosek -r'-...-l-na odległość), z prawdopodobnym ciągiem zmian: *svŕ̥dьlъ > *svŕ̥dьrъ, skąd: *świ(e)rdzier. Współczesna postać świder powstała przez analogię do D l.p. świdra, odzwierciedlającego uproszczenie grupy spółgłoskowej -rdr- > -dr- w wyjściowej formie *świ(e)rdra.
-
Zob. też: