-
2.
urządzenie mechaniczne napędzane silnikiem elektrycznym lub spalinowym z wymiennym wiertłem, służące do szybkiego wiercenia otworów -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Urządzenia i maszyny
rodzaje urządzeń i maszyn
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
materiały, narzędzia i maszyny budowlane -
- świder górniczy; elektryczny, pneumatyczny
- huk, łoskot świdrów
- świder pracuje
-
Na miejscu stoi potężny dźwig ze świdrem. Wywierci 53 piętnastometrowych dziur, które zostaną uzbrojone i zalane betonem.
źródło: NKJP: (HSZ): Trochę cierpliwości, Gazeta Krakowska, 2005-08-23
Boruje ściany ciężkim świdrem pneumatycznym, co prawda w takiej brygadzie, która zapewnia 140% normy.
źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: Archipelag GUŁag Tom 2, 1977
W pracowni zapanowała cisza, nie słychać było więcej elektrycznego świdra, papierosy zostały zgaszone, wołania umilkły i tylko Bobynin siedząc w swoim kącie basem dawał wskazówki elektromonterom [...].
źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: Krąg Pierwszy Tom 2, 2002
Faceci wyładowywali drucianą siatkę, stalowe słupki i spalinowy świder.
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Taksim, 2009
Gdzieś dalej słychać było serie pneumatycznego świdra.
źródło: NKJP: Adam Czerniawski: Narracje ormiańskie, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. świder
świdry
D. świdra
świdrów
C. świdrowi
świdrom
B. świder
świdry
N. świdrem
świdrami
Ms. świdrze
świdrach
W. świdrze
świdry
-
psł. *svŕ̥dьlъ / *svŕ̥dьlo 'wiertło, świder'
Wyraz polski zniekształcony fonetycznie (wywołany upodobnieniem spółgłosek -r'-...-l-na odległość), z prawdopodobnym ciągiem zmian: *svŕ̥dьlъ > *svŕ̥dьrъ, skąd: *świ(e)rdzier. Współczesna postać świder powstała przez analogię do D l.p. świdra, odzwierciedlającego uproszczenie grupy spółgłoskowej -rdr- > -dr- w wyjściowej formie *świ(e)rdra.