świdrująco

Jej smoliste oczy patrzyły wtedy czule i rozlewnie. Z czasem miały patrzeć świdrująco i chytrze.

źródło: NKJP: Internet

Głos: niemile świdrująco wysoki - piskliwy, podkuty ordynarnym poskrzypywaniem, jak z zardzewiałych zawiasów. Taki głos wydobywa się z gardeł mutujących małolatów.

źródło: NKJP: Tamara Bołdak-Janowska: Rytmy polskie i niepolskie: opowiadań naiwnych ciąg dalszy, 1998

[...] akordeonista nieprzerwanie grał jedną, świdrująco transową nutę [...].

źródło: NKJP: Witt Wilczyński: A review of the Kroke w Filharmonii concert, 2001-08-05

Adela zakrzyczała świdrująco [...].

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

[...] jego oczy wpatrywały się świdrująco.

źródło: Internet: diki.pl