przepowiedzieć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przepowiedziałem się +(e)m się przepowiedział	przepowiedziałam się +(e)m się przepowiedziała	przepowiedziałom się +(e)m się przepowiedziało	przepowiedzieliśmy się +(e)śmy się przepowiedzieli	przepowiedziałyśmy się +(e)śmy się przepowiedziały
2 os.	przepowiedziałeś się +(e)ś się przepowiedział	przepowiedziałaś się +(e)ś się przepowiedziała	przepowiedziałoś się +(e)ś się przepowiedziało	przepowiedzieliście się +(e)ście się przepowiedzieli	przepowiedziałyście się +(e)ście się przepowiedziały
3 os.	przepowiedział się	przepowiedziała się	przepowiedziało się	przepowiedzieli się	przepowiedziały się

bezosobnik: przepowiedziano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przepowiedzmy się
2 os.	przepowiedz się	przepowiedzcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przepowiedziałbym się bym się przepowiedział	przepowiedziałabym się bym się przepowiedziała	przepowiedziałobym się bym się przepowiedziało	przepowiedzielibyśmy się byśmy się przepowiedzieli	przepowiedziałybyśmy się byśmy się przepowiedziały
2 os.	przepowiedziałbyś się byś się przepowiedział	przepowiedziałabyś się byś się przepowiedziała	przepowiedziałobyś się byś się przepowiedziało	przepowiedzielibyście się byście się przepowiedzieli	przepowiedziałybyście się byście się przepowiedziały
3 os.	przepowiedziałby się by się przepowiedział	przepowiedziałaby się by się przepowiedziała	przepowiedziałoby się by się przepowiedziało	przepowiedzieliby się by się przepowiedzieli	przepowiedziałyby się by się przepowiedziały

bezosobnik: przepowiedziano by się

bezokolicznik: przepowiedzieć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przepowiedziawszy się

gerundium: przepowiedzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

Zob. powiedzieć