autonomizować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

sprawiać, że coś staje się niezależne

[au-tonomizować]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Inną wadą mitu przekazywanego na ekranie jest to, że nie tworzy wspólnoty ludzkiej, raczej autonomizuje. źródło: NKJP: Tadeusz Bartoś: Wolność, równość, katolicyzm, 2007
	- Pisałem teksty o dużych postaciach. To było dla mnie autonomizowanie własnych zainteresowań historycznych. źródło: NKJP: Współtwórcy podziemnej „Gazety Tczewskiej” po 25 latach, Gazeta Tczewska, 2008-01-02
	Te rozważania po części tłumaczą, dlaczego niektóre systemy władzy decydują się na odcięcie od tradycji. Takie odcięcie uwalnia bowiem rządzących od niewygodnego podążania za łańcuchem wielokrotnych ugruntowań, który niewątpliwie autonomizuje system prawa wobec wpływów doraźnych intencji politycznych. źródło: NKJP: Marcin Matczak: SUMMA INIURIA. O błędzie formalizmu w stosowaniu prawa, 2007
	Zamiana formy majątkowej na kapitałową i finansową zasobów skarbowych państwa jest bowiem wewnętrznym, technicznym elementem realizacji polityki gospodarczej ministra skarbu. Samo wyodrębnienie tej technicznej, a nie merytorycznej w istocie funkcji autonomizuje ją, czyniąc celem samym w sobie i odrywając od gospodarowania zasobami skarbowymi. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 13.03.1996

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	autonomizowałem +(e)m autonomizował	autonomizowałam +(e)m autonomizowała	autonomizowałom +(e)m autonomizowało	autonomizowaliśmy +(e)śmy autonomizowali	autonomizowałyśmy +(e)śmy autonomizowały
2 os.	autonomizowałeś +(e)ś autonomizował	autonomizowałaś +(e)ś autonomizowała	autonomizowałoś +(e)ś autonomizowało	autonomizowaliście +(e)ście autonomizowali	autonomizowałyście +(e)ście autonomizowały
3 os.	autonomizował	autonomizowała	autonomizowało	autonomizowali	autonomizowały

bezosobnik: autonomizowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę autonomizował będę autonomizować	będę autonomizowała będę autonomizować	będę autonomizowało będę autonomizować	będziemy autonomizowali będziemy autonomizować	będziemy autonomizowały będziemy autonomizować
2 os.	będziesz autonomizował będziesz autonomizować	będziesz autonomizowała będziesz autonomizować	będziesz autonomizowało będziesz autonomizować	będziecie autonomizowali będziecie autonomizować	będziecie autonomizowały będziecie autonomizować
3 os.	będzie autonomizował będzie autonomizować	będzie autonomizowała będzie autonomizować	będzie autonomizowało będzie autonomizować	będą autonomizowali będą autonomizować	będą autonomizowały będą autonomizować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		autonomizujmy
2 os.	autonomizuj	autonomizujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	autonomizowałbym bym autonomizował	autonomizowałabym bym autonomizowała	autonomizowałobym bym autonomizowało	autonomizowalibyśmy byśmy autonomizowali	autonomizowałybyśmy byśmy autonomizowały
2 os.	autonomizowałbyś byś autonomizował	autonomizowałabyś byś autonomizowała	autonomizowałobyś byś autonomizowało	autonomizowalibyście byście autonomizowali	autonomizowałybyście byście autonomizowały
3 os.	autonomizowałby by autonomizował	autonomizowałaby by autonomizowała	autonomizowałoby by autonomizowało	autonomizowaliby by autonomizowali	autonomizowałyby by autonomizowały

bezosobnik: autonomizowano by

bezokolicznik: autonomizować

imiesłów przysłówkowy współczesny: autonomizując

gerundium: autonomizowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: autonomizujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: autonomizowany

+

autonomizować

+

CO + (wobec KOGO/CZEGO)

internac.

fr. autonomiser

niem. autonomisieren

Zob. autonomia