śmieć I

II

rzeczownik

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. człowiek

  • 3.

    człowiek, który nie zasługuje na szacunek
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

    • ludzki; bezużyteczny; zwyczajny, zwykły śmieć
    • być śmieciem
    • czuć się jak śmieć; potraktować kogoś jak śmiecia
  • Tego wieczoru nie wypiłem już ani odrobiny alkoholu. W nocy nie spałem. Zacząłem sobie powoli uświadamiać, jak nisko się stoczyłem, jakim śmieciem się stałem. Postanowiłem zmienić swoje życie.

    źródło: NKJP: Małgorzata Moczulska : Piekarz Pana Boga, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-12-23

    Jeśli założysz, że ktoś zdradził, tym kimś prawdopodobnie musiał być ten, kto przeżył. [...] Może to jakaś miałka postać, zwykły ludzki śmieć, taki co weźmie kilka srebrników.

    źródło: NKJP: Andrzej Żor: Jedenaście dialogów z porcelanową filiżanką w tle, 2009

    - Dochodzi trzecia, środek nocy! - powiedziała i rozłączyła się. Zadzwonił jeszcze raz. - Dlaczego traktujesz mnie jak śmiecia, możesz mi powiedzieć?

    źródło: NKJP: Anna E. Kamieniecka: Dziewczyna z Buenos, 2005

    Prawdę powiedziawszy: śmieć nie szwagier. Przed wojną kumał się z granatowymi, ludzie gadali różne rzeczy, [...]

    źródło: NKJP: Andrzej Zbych: Stawka większa niż życie, 2000

    Kadra pedagogiczna I LO odebrała mi całą radość bycia nastolatkiem, zostałam zdegradowana do zwykłego śmiecia, odebrano mi pewność siebie. Obecnie jestem studentką 4 roku biologii na uniwersytecie M.Kopernika. Nie jestem więc takim zerem, jak wpajano mi to przez okres szkoły średniej.

    źródło: NKJP: Będę cię pytał... aż się rozpłaczesz, Tygodnik Ciechanowski, 2003-09-18

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. śmieć
    śmiecie
    D. śmiecia
    śmieci
    C. śmieciowi
    śmieciom
    B. śmiecia
    śmiecie
    N. śmieciem
    śmieciami
    Ms. śmieciu
    śmieciach
    W. śmieciu
    śmiecie
  • psł. *sъmetь (ż) 'to, co zmiecione razem, na kupę'

    Od: psł. przedrostkowego czasownika *sъmesti (< *sъ-met-ti), skąd pol. zmieść.