skurczybyk
-
pot. mężczyzna budzący niechęć, zazdrość lub podziw
-
Wyraz bywa uznawany za wulgarny lub przynajmniej niestosowny.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
synonimy: skurczypałka
-
- twardy skurczybyk
- kawał skurczybyka
-
Ten skurczybyk do dziś mi wisi 500 zł [...].
źródło: NKJP: (KSZ): Bryka na wolności, Gazeta Krakowska, 2003-08-09
Włodek wspomniał swego ojca. Może i niezły był z niego skurczybyk – chlał, chodził na boki, czasem znikał na całe tygodnie – ale rozumiał, co to znaczy powinność wobec rodziny.
źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Skarb w glinianym naczyniu, Esensja, 2008-04
Facet, on malował. Miał skurczybyk talent.
źródło: NKJP: Roman Praszyński: Jajojad, 1998
Ale on podobno strasznie bogaty, nie ? Jakąś fabrykę samochodów miał, skurczybyk [...].
źródło: NKJP: Dziewczyny o samochodach
Przewrócił się, wypuścił pasek. Przez ułamek sekundy widziałem zaskoczoną twarz Majki. Już leżałem na Maliniaku, przygniotłem go do ziemi, w chwilę później spadł na nas Bohdan. - Zaduszę! - syczał, ściskając mnie za gardło. - Ty skurczybyku...
źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skurczybyk
skurczybycy
skurczybykowie
ndepr skurczybyki
depr D. skurczybyka
skurczybyków
C. skurczybykowi
skurczybykom
B. skurczybyka
skurczybyków
N. skurczybykiem
skurczybykami
Ms. skurczybyku
skurczybykach
W. skurczybyku
skurczybycy
skurczybykowie
ndepr skurczybyki
depr -
Mimo że formalnie daje się wyprowadzić od: (s)kurczyć, byk, to jednak jest to eufemistyczna postać wulgaryzmu skurwysyn (zob.)