bożogrobiec

  • członek zakonu założonego w średniowieczu przez Gotfryda z Bouillon w celu obrony Grobu Chrystusa w Jerozolimie
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    osoby związane z religią i kościołem

  • hiperonimy:  zakonnik
    • bożogrobcy w habitach
  • - Bożogrobcy po raz pierwszy odwiedzili mnie rok temu. Zapytali, czy zechciałbym wstąpić do zakonu.

    źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy. Rycerze Chrystusa, 2007

    U wejścia do płonącego budynku medicinarium leżał oparty o mur bożogrobiec. Był to brat Trankwilus. Mokry habit tlił się na nim i parował. Mnich oburącz trzymał się za brzuch, spomiędzy palców obficie lała się krew.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. bożogrobiec
    bożogrobcy
    ndepr
    bożogrobce
    depr
    D. bożogrobca
    bożogrobców
    C. bożogrobcowi
    bożogrobcom
    B. bożogrobca
    bożogrobców
    N. bożogrobcem
    bożogrobcami
    Ms. bożogrobcu
    bożogrobcach
    W. bożogrobcu
    bożogrobcze
    bożogrobcy
    ndepr
    bożogrobce
    depr
  • Od: Boży Grób (zob. Bóg, grób).

CHRONOLOGIZACJA:
1738, Kart XVII-XVIII
w postaci: bożogrobca
Data ostatniej modyfikacji: 01.12.2016