wpół II

I

częściej na wpół

  • to, o czym mowa, ma daną cechę w stopniu za małym, by można było z całą pewnością powiedzieć, że ją ma; jest coś, co powoduje, że można powiedzieć, że ma tę cechę
  • wykładnik stopnia cechy

  • (quasi)synonimy:  częściowo II
    niezupełnie
  • Po obu stronach szerokiej ulicy ciągnęły się opustoszałe kwartały wpół zrujnowanych bloków, w głębokiej ciszy i w beznadziejnym uporze trwających jeszcze pod naprawdę pustynnym słońcem i rozprażonym niebem.

    źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000

    Wpół zmartwiałymi wargami szeptałem:
    - Kimkolwiek jesteś, uratuj mnie. Kimkolwiek jesteś, uratuj mi życie.

    źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006

    - O co chodzi? - pytam wpół przytomnie.

    źródło: NKJP: Jacek Głębski: Kuracja, 1998

  • część mowy: operator metapredykatywny

  • wpół _
    Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalna
    szyk: stały: antepozycja
CHRONOLOGIZACJA:
Zob. wpół I
Data ostatniej modyfikacji: 15.01.2019