charczeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

mówić chrapliwym głosem

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

	- Taksówka. Helikopter. Łódź podwodna. Inaczej spóźnię się do pracy - charczał pod nosem nazwy niektórych znanych mu pojazdów mechanicznych mniej lub bardziej nadających się do przewozu opóźnionych poetów. źródło: Internet: dentro.art.pl
	A mi ostatnio diagnosta na stacji charczał, że mam spaliny w górnej granicy normy. źródło: Internet: wykop.pl
	Gdy to [...] usłyszał, dzika rozpacz pokurczyła jego twarz, a w źrenicach zapaliły mu się płomienie niemalże nienawiści czy obłędu. - Krzywda! - charczał, niezdolny wykrztusić innych słów. - Krzywda! źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957
	- Frajerzy, ty i ten twój pryncypał! - charczał Maks, siadając okrakiem na jego brzuchu, z rozbitym nosem, z którego krew kapała na jesionkę [...]. źródło: NKJP: Magdalena Tulli: W czerwieni, 1998

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	charczałem +(e)m charczał	charczałam +(e)m charczała	charczałom +(e)m charczało	charczeliśmy +(e)śmy charczeli	charczałyśmy +(e)śmy charczały
2 os.	charczałeś +(e)ś charczał	charczałaś +(e)ś charczała	charczałoś +(e)ś charczało	charczeliście +(e)ście charczeli	charczałyście +(e)ście charczały
3 os.	charczał	charczała	charczało	charczeli	charczały

bezosobnik: charczano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę charczał będę charczeć	będę charczała będę charczeć	będę charczało będę charczeć	będziemy charczeli będziemy charczeć	będziemy charczały będziemy charczeć
2 os.	będziesz charczał będziesz charczeć	będziesz charczała będziesz charczeć	będziesz charczało będziesz charczeć	będziecie charczeli będziecie charczeć	będziecie charczały będziecie charczeć
3 os.	będzie charczał będzie charczeć	będzie charczała będzie charczeć	będzie charczało będzie charczeć	będą charczeli będą charczeć	będą charczały będą charczeć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		charczmy
2 os.	charcz	charczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	charczałbym bym charczał	charczałabym bym charczała	charczałobym bym charczało	charczelibyśmy byśmy charczeli	charczałybyśmy byśmy charczały
2 os.	charczałbyś byś charczał	charczałabyś byś charczała	charczałobyś byś charczało	charczelibyście byście charczeli	charczałybyście byście charczały
3 os.	charczałby by charczał	charczałaby by charczała	charczałoby by charczało	charczeliby by charczeli	charczałyby by charczały

bezosobnik: charczano by

bezokolicznik: charczeć

imiesłów przysłówkowy współczesny: charcząc

gerundium: charczenie

imiesłów przymiotnikowy czynny: charczący

imiesłów przymiotnikowy bierny: charczany

odpowiednik aspektowy: charknąć

+	charczeć	+	CO + CO
+	charczeć	+	(do KOGO) + CO
+	charczeć	+	(KOMU) + o CZYM
+	charczeć	+	(do KOGO) + o CZYM
+	charczeć	+	(KOMU) + że ZDANIE\|żeby ZDANIE\|ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
+	charczeć	+	(do KOGO) + że ZDANIE\|żeby ZDANIE\|ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
+	charczeć	+	MOWA WPROST

psł. *chr̥čati 'wydawać chrapliwe dźwięki'