półuśmiech
-
książk. delikatny uśmiech
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
hiperonimy: uśmiech
-
- ironiczny półuśmiech
-
Janusz Kotowicz nie usiłował nawet ukryć ironicznego półuśmiechu. Wyciągnął z flanelowych spodni złotą papierośnicę i zapalił papierosa.
źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1948
Oczy pana Dariusza zwęziły się półuśmiechu.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1993
Popatrzył na mnie z pełnym politowania półuśmiechem, od którego zrobiły mu się delikatne zmarszczki koło ust.
źródło: NKJP: Ludwik Stomma: Basia, Polityka, 2008-11-29
Na jej twarzy pojawia się półuśmiech, który ma zatuszować lekkie zmieszanie.
źródło: NKJP: Paweł Wodniak: Szkoła to moje życie, Gazeta Krakowska, 2004-10-23
Uwaga, to strasznie nudna praca! W życiu się tak nie nudziłam! To dreptanie w miejscu, ta makulatura w rękach, te półuśmiechy ostatkiem siły wyciskane na twarzy.
źródło: NKJP: Alicja Popiołek: Ulotna ulotka, Dziennik Polski, 2006-02-02
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. półuśmiech
półuśmiechy
D. półuśmiechu
półuśmiechów
C. półuśmiechowi
półuśmiechom
B. półuśmiech
półuśmiechy
N. półuśmiechem
półuśmiechami
Ms. półuśmiechu
półuśmiechach
W. półuśmiechu
półuśmiechy
-
Zob. pół , uśmiech , uśmiechać się