półuśmiech

  • książk.  delikatny uśmiech
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne

  • hiperonimy:  uśmiech
    • ironiczny półuśmiech
  • Janusz Kotowicz nie usiłował nawet ukryć ironicznego półuśmiechu. Wyciągnął z flanelowych spodni złotą papierośnicę i zapalił papierosa.

    źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1948

    Oczy pana Dariusza zwęziły się półuśmiechu.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1993

    Popatrzył na mnie z pełnym politowania półuśmiechem, od którego zrobiły mu się delikatne zmarszczki koło ust.

    źródło: NKJP: Ludwik Stomma: Basia, Polityka, 2008-11-29

    Na jej twarzy pojawia się półuśmiech, który ma zatuszować lekkie zmieszanie.

    źródło: NKJP: Paweł Wodniak: Szkoła to moje życie, Gazeta Krakowska, 2004-10-23

    Uwaga, to strasznie nudna praca! W życiu się tak nie nudziłam! To dreptanie w miejscu, ta makulatura w rękach, te półuśmiechy ostatkiem siły wyciskane na twarzy.

    źródło: NKJP: Alicja Popiołek: Ulotna ulotka, Dziennik Polski, 2006-02-02

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. półuśmiech
    półuśmiechy
    D. półuśmiechu
    półuśmiechów
    C. półuśmiechowi
    półuśmiechom
    B. półuśmiech
    półuśmiechy
    N. półuśmiechem
    półuśmiechami
    Ms. półuśmiechu
    półuśmiechach
    W. półuśmiechu
    półuśmiechy
  • Zob.  pół ,  uśmiech ,  uśmiechać się 

CHRONOLOGIZACJA:
1839, M. Czaykowski: Kirdżali, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 01.09.2018