smykałka
-
pot. wyjątkowa umiejętność i i zamiłowanie do wykonywania określonych czynności
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
hiperonimy: umiejętność
-
- smykałka do biznesu, do interesów
- mieć smykałkę
-
Zawsze miał smykałkę do techniki. Od wielu lat pracował jako elektryk w Katowicach i Sosnowcu.
źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: 21:37, 2010
- Ten chłopak miał smykałkę do boksu. Jak on trenował! - mówi Janusz Gortat, doskonały polski bokser, później trener Legii, którego Gołota najcieplej wspomina.
źródło: NKJP: Olgierd Kwiatkowski; Radosław Leniarski: 12 rund z Gołotą, Gazeta Wyborcza, 1996-07-12
Jeśli ktoś nie ma smykałki do biznesu, to niech się do niego nie pcha, niech pracuje na czyimś biznesie i się nie martwi bankructwem.
źródło: NKJP: Internet
Zobaczysz, że będziesz z nas zadowolony. Mamy przecież trochę smykałki handlowej, no nie? Pamiętasz, jak w Sudanie reklamowałem polskie lekarstwa?
źródło: NKJP: Marian Brandys: Z panem Biegankiem w Abisynii, 1962
Masz dziennikarską smykałkę, lekkie pióro? Chciałbyś napisać o tym, co dzieje się wokół ciebie? Teraz masz szansę.
źródło: NKJP: Redakcja: Tygodniczek Podhalański, Tygodnik Podhalański, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. smykałka
smykałki
D. smykałki
smykałek
C. smykałce
smykałkom
B. smykałkę
smykałki
N. smykałką
smykałkami
Ms. smykałce
smykałkach
W. smykałko
smykałki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ smykałka + do CZEGO+ smykałka + JAKA -
z ros. smekáłka 'umiejętność szybkiej oceny sytuacji, spryt, bystrość'
< smiekát' 'pojmować, rozumować, domyślać się'. W pol. wyrazie smykałka samogłoska y (zamiast spodziewanej e ) pojawiła się pod wpływem bliskich semantycznie rodzimych czasowników smykać / smyknąć (por.)