zaślubić - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. zawrzeć związek małżeński

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Rodzina

członkowie rodziny

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

uroczystości i święta

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

sakramenty i obrzędy religijne

synonimy:

poślubić
zaobrączkować

	Spotkał swą narzeczoną z czasów chłopięctwa i zaślubi ją. źródło: NKJP: Maria Dąbrowska: Dzienniki, tom 1, 209
	Zgodnie z wierzeniami Sumerów król miał obowiązek zaślubić raz do roku jedną z kapłanek bogini miłości Inanna, by krajowi zapewnić dobry urodzaj. źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
	Sama królowa dopuściła się, w pewnym sensie, grzechu. Nigdy nie została zaślubiona Salomonowi, a zatem Menelik nie był nikim więcej niż utytułowanym (i uznanym przez rodziców) bękartem. źródło: NKJP: Ignacy Karpowicz: Nowy kwiat cesarza (i Pszczoły), 2007
	Po godzinie przyjeżdża druga świeżo zaślubiona para młoda. źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Lewa, wspomnienie prawej, 2003
	Oszust, nie spodziewając się, aby jego sprawki się wydały, przyjechał do Warszawy celem zaślubienia córki pewnego oficjalisty kolejowego. źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Intymne życie niegdysiejszej Warszawy, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaślubiłem +(e)m zaślubił	zaślubiłam +(e)m zaślubiła	zaślubiłom +(e)m zaślubiło	zaślubiliśmy +(e)śmy zaślubili	zaślubiłyśmy +(e)śmy zaślubiły
2 os.	zaślubiłeś +(e)ś zaślubił	zaślubiłaś +(e)ś zaślubiła	zaślubiłoś +(e)ś zaślubiło	zaślubiliście +(e)ście zaślubili	zaślubiłyście +(e)ście zaślubiły
3 os.	zaślubił	zaślubiła	zaślubiło	zaślubili	zaślubiły

bezosobnik: zaślubiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaślubmy
2 os.	zaślub	zaślubcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaślubiłbym bym zaślubił	zaślubiłabym bym zaślubiła	zaślubiłobym bym zaślubiło	zaślubilibyśmy byśmy zaślubili	zaślubiłybyśmy byśmy zaślubiły
2 os.	zaślubiłbyś byś zaślubił	zaślubiłabyś byś zaślubiła	zaślubiłobyś byś zaślubiło	zaślubilibyście byście zaślubili	zaślubiłybyście byście zaślubiły
3 os.	zaślubiłby by zaślubił	zaślubiłaby by zaślubiła	zaślubiłoby by zaślubiło	zaślubiliby by zaślubili	zaślubiłyby by zaślubiły

bezosobnik: zaślubiono by

bezokolicznik: zaślubić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaślubiwszy

gerundium: zaślubienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zaślubiony

odpowiednik aspektowy: zaślubiać

+

zaślubić

+

KOGO

Z przedrostkiem za- od zach.psł. *sъl'ubiti 'złożyć uroczyście przyrzeczenie, obietnicę' (sъ + l'ubiti); por. lubić.