obsprawiać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. kupować sobie niezbędne rzeczy, zwłaszcza odzież

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Biznes

handel i usługi

synonimy:

obkupować się

	Czyżby piosenkarz obsprawiał się wyłącznie w sklepie Old England [...]? źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Panopticum 2000, Polityka, 2000-01-15
	Że nasiąknął tymi Włochami, nic dziwnego. Przejął się nimi za młodu, a potem przez tyle lat jeździł i tu się na pewno obsprawiał. Dziwniejsze było, że dzisiaj znajdował czas i energię, a przede wszystkim pieniądze, by się ubierać jak dawniej. źródło: NKJP: Tadeusz Breza: Urząd, 1960
	Dwa razy do roku się obsprawiali: w ciepłe rzeczy przed Gwiazdką, a przed Wielkanocą w letnie, żeby w pierwsze święto móc wyjść w tym nowym do kościoła [...] źródło: Internet: Hanna Kral: Dowody na istnienie, 2012 (bookto.pl)
	Sprawy finansowe mieli uregulowane. Obsprawiali się wedle planu i budżetu. Wszystkie większe zakupy, jak meble, dywany, lampy, sprzęty elektroniczne - kupowali do spółki. źródło: Internet: nina-geysztor-zawirska.com/o_jolce

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obsprawiałem się +(e)m się obsprawiał	obsprawiałam się +(e)m się obsprawiała	obsprawiałom się +(e)m się obsprawiało	obsprawialiśmy się +(e)śmy się obsprawiali	obsprawiałyśmy się +(e)śmy się obsprawiały
2 os.	obsprawiałeś się +(e)ś się obsprawiał	obsprawiałaś się +(e)ś się obsprawiała	obsprawiałoś się +(e)ś się obsprawiało	obsprawialiście się +(e)ście się obsprawiali	obsprawiałyście się +(e)ście się obsprawiały
3 os.	obsprawiał się	obsprawiała się	obsprawiało się	obsprawiali się	obsprawiały się

bezosobnik: obsprawiano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się obsprawiał będę się obsprawiać	będę się obsprawiała będę się obsprawiać	będę się obsprawiało będę się obsprawiać	będziemy się obsprawiali będziemy się obsprawiać	będziemy się obsprawiały będziemy się obsprawiać
2 os.	będziesz się obsprawiał będziesz się obsprawiać	będziesz się obsprawiała będziesz się obsprawiać	będziesz się obsprawiało będziesz się obsprawiać	będziecie się obsprawiali będziecie się obsprawiać	będziecie się obsprawiały będziecie się obsprawiać
3 os.	będzie się obsprawiał będzie się obsprawiać	będzie się obsprawiała będzie się obsprawiać	będzie się obsprawiało będzie się obsprawiać	będą się obsprawiali będą się obsprawiać	będą się obsprawiały będą się obsprawiać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obsprawiajmy się
2 os.	obsprawiaj się	obsprawiajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obsprawiałbym się bym się obsprawiał	obsprawiałabym się bym się obsprawiała	obsprawiałobym się bym się obsprawiało	obsprawialibyśmy się byśmy się obsprawiali	obsprawiałybyśmy się byśmy się obsprawiały
2 os.	obsprawiałbyś się byś się obsprawiał	obsprawiałabyś się byś się obsprawiała	obsprawiałobyś się byś się obsprawiało	obsprawialibyście się byście się obsprawiali	obsprawiałybyście się byście się obsprawiały
3 os.	obsprawiałby się by się obsprawiał	obsprawiałaby się by się obsprawiała	obsprawiałoby się by się obsprawiało	obsprawialiby się by się obsprawiali	obsprawiałyby się by się obsprawiały

bezosobnik: obsprawiano by się

bezokolicznik: obsprawiać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: obsprawiając się

gerundium: obsprawianie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: obsprawiający się

odpowiednik aspektowy: obsprawić się

+

obsprawiać się

+

(w CO)

Zob. prawić