naprawić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

wrodzić do sprawności po okresie nieprawidłowego działania, uszkodzenia lub bycia w nieprawidłowym stanie

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Urządzenia i maszyny

funkcjonowanie urządzeń i maszyn

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

	Pierwszym pacjentem jest 50-letni rolnik po dwóch zawałach - lek ma spowodować, że jego mięsień sercowy naprawi się sam. źródło: NKJP: Tydzień w kraju, Polityka, 2002-02-09
	W końcu lekarze powiedzieli Beacie, że po szczepieniu przeciw grypie w jej organizmie przestawił się system termoregulacji. Nikt nie jest w stanie powiedzieć dzisiaj, kiedy ten system naprawi się i czy wszystko powróci do normy. źródło: NKJP: Wiesław Ziobro: Stany podgorączkowe, Dziennik Polski, 2005-03-26
	[...] z jakichś powodów naprawił się popsuty system i teraz wysyła się od razu maile, a nie dopiero po wyłączeniu i powtórnym włączeniu. źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Lewa, wspomnienie prawej, 2003
	Od szumnych deklaracji, apeli i urzędowych przepychanek nie naprawią się stropy, dach ani tynki. źródło: NKJP: (syp): Klasycystyczna ruina, Dziennik Polski, 2005-10-22

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naprawiłem się +(e)m się naprawił	naprawiłam się +(e)m się naprawiła	naprawiłom się +(e)m się naprawiło	naprawiliśmy się +(e)śmy się naprawili	naprawiłyśmy się +(e)śmy się naprawiły
2 os.	naprawiłeś się +(e)ś się naprawił	naprawiłaś się +(e)ś się naprawiła	naprawiłoś się +(e)ś się naprawiło	naprawiliście się +(e)ście się naprawili	naprawiłyście się +(e)ście się naprawiły
3 os.	naprawił się	naprawiła się	naprawiło się	naprawili się	naprawiły się

bezosobnik: naprawiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		naprawmy się
2 os.	napraw się	naprawcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naprawiłbym się bym się naprawił	naprawiłabym się bym się naprawiła	naprawiłobym się bym się naprawiło	naprawilibyśmy się byśmy się naprawili	naprawiłybyśmy się byśmy się naprawiły
2 os.	naprawiłbyś się byś się naprawił	naprawiłabyś się byś się naprawiła	naprawiłobyś się byś się naprawiło	naprawilibyście się byście się naprawili	naprawiłybyście się byście się naprawiły
3 os.	naprawiłby się by się naprawił	naprawiłaby się by się naprawiła	naprawiłoby się by się naprawiło	naprawiliby się by się naprawili	naprawiłyby się by się naprawiły

bezosobnik: naprawiono by się

bezokolicznik: naprawić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: naprawiwszy się

gerundium: naprawienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: naprawiać się

Zob. prawić