znieprawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. spowodować, że ktoś przestał przestrzegać norm moralnych

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

synonimy:

zdemoralizować

	Nadużywszy zaś wolności, popadł w grzech, który znieprawił nie tylko jego życie, ale i otaczający go świat, burząc tym samym ład bytu. źródło: NKJP: Adam Sikora: Między wiecznością i czasem, 2006
	Jaki może być los narodu polskiego, odebrano mu nadzieję, poczucie honoru, miary, złamano kręgosłup, oplwano, zhańbiono. Czegóż z nim nie zrobiono. Znieprawiono młodzież. źródło: NKJP: Anna Kowalska: Dzienniki 1927-1969, 2008
	Pokolenie najmłodsze, pokolenie oczywiście kompletnie stracone, bo do cna znieprawione przez telewizję, narkotyki, Internet oraz wilczy polski kapitalizm, to całkowicie stracone pokolenie ma wielkie szczęście, bo wydało autorkę, która je ocali. źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Monolog Silnego, Polityka, 2002-09-14
	Zmysłowej Katarzynie II - symbolizującej znieprawioną przez Zachód Rosję - reżyser każe się pokazać nago nie w bramie cerkwi, lecz na środku sceny. źródło: NKJP: Marek Mikos: „Miłość na Krymie” według Axera, Gazeta Wyborcza, 1994-04-25

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	znieprawiłem +(e)m znieprawił	znieprawiłam +(e)m znieprawiła	znieprawiłom +(e)m znieprawiło	znieprawiliśmy +(e)śmy znieprawili	znieprawiłyśmy +(e)śmy znieprawiły
2 os.	znieprawiłeś +(e)ś znieprawił	znieprawiłaś +(e)ś znieprawiła	znieprawiłoś +(e)ś znieprawiło	znieprawiliście +(e)ście znieprawili	znieprawiłyście +(e)ście znieprawiły
3 os.	znieprawił	znieprawiła	znieprawiło	znieprawili	znieprawiły

bezosobnik: znieprawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		znieprawmy
2 os.	zniepraw	znieprawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	znieprawiłbym bym znieprawił	znieprawiłabym bym znieprawiła	znieprawiłobym bym znieprawiło	znieprawilibyśmy byśmy znieprawili	znieprawiłybyśmy byśmy znieprawiły
2 os.	znieprawiłbyś byś znieprawił	znieprawiłabyś byś znieprawiła	znieprawiłobyś byś znieprawiło	znieprawilibyście byście znieprawili	znieprawiłybyście byście znieprawiły
3 os.	znieprawiłby by znieprawił	znieprawiłaby by znieprawiła	znieprawiłoby by znieprawiło	znieprawiliby by znieprawili	znieprawiłyby by znieprawiły

bezosobnik: znieprawiono by

bezokolicznik: znieprawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: znieprawiwszy

gerundium: znieprawienie

imiesłów przymiotnikowy bierny: znieprawiony

odpowiednik aspektowy: znieprawiać

Inne uwagi

Zwykle imb

+

znieprawić

+

KOGO/CO

Od: nieprawy; zob. prawy