sprawić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wykonać określoną czynność lub zachować się w sposób, który podlega ocenie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

hiperonimy:

sprostać

	Gorzej sprawił się w zapasach, bo zaraz w pierwszym starciu krew puściła mu się z rozbitego nosa, ale wytrwał do końca. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002
	Zadowoleni z dodatkowego zarobku sprawili się bardzo szybko i tysiąc egzemplarzy dołączyli do transportu innych publikacji. źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
	Ale najlepiej sprawiły się bzy: zakwitły przy każdym domostwie, rozłożyły się wzdłuż płotów i zatkały prześwity w krajobrazie. źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Przystupa, 2007
	[...] Nadżibullah liczył nie tylko na to, że Dostum sprawi się z nowym zadaniem, ale że w krwawej bitwie straci wielu żołnierzy. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002
	Podczas tego niezwykłego koncertu doskonale sprawił się także chór. źródło: NKJP: (L): Gwiazdy śpiewały dla nielicznych, Dziennik Łódzki, 2001-12-10

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sprawiłem się +(e)m się sprawił	sprawiłam się +(e)m się sprawiła	sprawiłom się +(e)m się sprawiło	sprawiliśmy się +(e)śmy się sprawili	sprawiłyśmy się +(e)śmy się sprawiły
2 os.	sprawiłeś się +(e)ś się sprawił	sprawiłaś się +(e)ś się sprawiła	sprawiłoś się +(e)ś się sprawiło	sprawiliście się +(e)ście się sprawili	sprawiłyście się +(e)ście się sprawiły
3 os.	sprawił się	sprawiła się	sprawiło się	sprawili się	sprawiły się

bezosobnik: sprawiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		sprawmy się
2 os.	spraw się	sprawcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sprawiłbym się bym się sprawił	sprawiłabym się bym się sprawiła	sprawiłobym się bym się sprawiło	sprawilibyśmy się byśmy się sprawili	sprawiłybyśmy się byśmy się sprawiły
2 os.	sprawiłbyś się byś się sprawił	sprawiłabyś się byś się sprawiła	sprawiłobyś się byś się sprawiło	sprawilibyście się byście się sprawili	sprawiłybyście się byście się sprawiły
3 os.	sprawiłby się by się sprawił	sprawiłaby się by się sprawiła	sprawiłoby się by się sprawiło	sprawiliby się by się sprawili	sprawiłyby się by się sprawiły

bezosobnik: sprawiono by się

bezokolicznik: sprawić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: sprawiwszy się

gerundium: sprawienie się

odpowiednik aspektowy: sprawiać się

+

sprawić się

+

JAK + (z CZYM)

Zob. prawić