wyprawić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

opuścić jakieś miejsce, żeby rozpocząć podróż lub wędrówkę

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Czas wolny

turystyka

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Transport

synonimy:

puścić się
wybrać się
wyruszyć

	Ciekawy świata, wyprawił się kiedyś w podróż do kraju zamieszkanego przez białych ludzi. źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994
	W 1935 roku grupa Turkmenów wyprawiła się na koniach do Moskwy. Jechali dzień w dzień blisko trzy miesiące, 83 dni [...]. źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Imperium, 2005
	Czasem zamierzał wrócić do Paryża lub wyprawić się do Ameryki Południowej, kiedy indziej – zobaczyć raz jeszcze egipskie piramidy, a potem popłynąć do Indii na herbacianym kliprze. źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Światło i lęk. Opowiadania starej daty, 2003
	Niewykluczone, że skład sędziowski wyprawi się do Braniewa, żeby sprawdzić, jakie warunki panują w zakładzie. źródło: NKJP: Darek Janowski: Pan dyrektor niewiele wniósł, Dziennik Bałtycki, 2008-01-17
	Jak zwykle wyprawiła się po prowiant; rozejrzawszy się uważnie, postanowiła wejść na zagon marchwi. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Niemiecki taniec, 2009

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyprawiłem się +(e)m się wyprawił	wyprawiłam się +(e)m się wyprawiła	wyprawiłom się +(e)m się wyprawiło	wyprawiliśmy się +(e)śmy się wyprawili	wyprawiłyśmy się +(e)śmy się wyprawiły
2 os.	wyprawiłeś się +(e)ś się wyprawił	wyprawiłaś się +(e)ś się wyprawiła	wyprawiłoś się +(e)ś się wyprawiło	wyprawiliście się +(e)ście się wyprawili	wyprawiłyście się +(e)ście się wyprawiły
3 os.	wyprawił się	wyprawiła się	wyprawiło się	wyprawili się	wyprawiły się

bezosobnik: wyprawiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyprawmy się
2 os.	wypraw się	wyprawcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyprawiłbym się bym się wyprawił	wyprawiłabym się bym się wyprawiła	wyprawiłobym się bym się wyprawiło	wyprawilibyśmy się byśmy się wyprawili	wyprawiłybyśmy się byśmy się wyprawiły
2 os.	wyprawiłbyś się byś się wyprawił	wyprawiłabyś się byś się wyprawiła	wyprawiłobyś się byś się wyprawiło	wyprawilibyście się byście się wyprawili	wyprawiłybyście się byście się wyprawiły
3 os.	wyprawiłby się by się wyprawił	wyprawiłaby się by się wyprawiła	wyprawiłoby się by się wyprawiło	wyprawiliby się by się wyprawili	wyprawiłyby się by się wyprawiły

bezosobnik: wyprawiono by się

bezokolicznik: wyprawić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyprawiwszy się

gerundium: wyprawienie się

odpowiednik aspektowy: wyprawiać się

+

wyprawić się

+

(DOKĄD) + (po CO)

Zob. prawić