otrawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

techn. usunąć za pomocą kwasu tło z kliszy przeznaczonej do drukowania

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Środki masowego przekazu

wydawnictwa

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

Małe zdjęcia bardziej celowo jest otrawić, a więc pokazać bez tła, gdzie dzięki temu lepiej uwidacznia się zarys rzeczy istotnych.

źródło: Internet: regates-de-baquet.de/category/grafika-reklamowa

[Rysunek] sygnowany po prawej stronie na dole monogramem wiązanym: WP; po lewej stronie adnotacja ołówkiem: otrawić (?).

źródło: Internet: altius.com.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	otrawiłem +(e)m otrawił	otrawiłam +(e)m otrawiła	otrawiłom +(e)m otrawiło	otrawiliśmy +(e)śmy otrawili	otrawiłyśmy +(e)śmy otrawiły
2 os.	otrawiłeś +(e)ś otrawił	otrawiłaś +(e)ś otrawiła	otrawiłoś +(e)ś otrawiło	otrawiliście +(e)ście otrawili	otrawiłyście +(e)ście otrawiły
3 os.	otrawił	otrawiła	otrawiło	otrawili	otrawiły

bezosobnik: otrawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		otrawmy
2 os.	otraw	otrawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	otrawiłbym bym otrawił	otrawiłabym bym otrawiła	otrawiłobym bym otrawiło	otrawilibyśmy byśmy otrawili	otrawiłybyśmy byśmy otrawiły
2 os.	otrawiłbyś byś otrawił	otrawiłabyś byś otrawiła	otrawiłobyś byś otrawiło	otrawilibyście byście otrawili	otrawiłybyście byście otrawiły
3 os.	otrawiłby by otrawił	otrawiłaby by otrawiła	otrawiłoby by otrawiło	otrawiliby by otrawili	otrawiłyby by otrawiły

bezosobnik: otrawiono by

bezokolicznik: otrawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: otrawiwszy

gerundium: otrawienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: otrawiony

+

otrawić

+

CO

Zob. trawić