przywiać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wiejąc, skierować w pobliże kogoś lub czegoś

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Pogoda

zjawiska atmosferyczne

	Gdzieś, znad sadu, wiatr przywiał zapach kwitnących drzew. źródło: NKJP: Kazimierz Orłoś: Niebieski szklarz, 1996
	W lesie ciepły wiatr wdycha w ziemię życie, rozgrzewa zmarzniętą i prawie martwą. Troskliwie zdmuchuje z niej śnieg, by mogła przyjąć w siebie nasiona traw, które przywieje tu za miesiąc. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Polka, 2001
	Nikt nie sadzi, nie sieje, a rosną jak drzewa. Ziemia rodna, to wystarczy, że wiatr ziarno przywieje czy ptak z dzioba wypuści. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu 2008
	Kiedyś do Wałbrzycha przywiało piasek aż z Sahary! źródło: NKJP: Robert Radczak: Zapytali całe miasto, Gazeta Wrocławska, 2001-10-18
	Będzie zimniej z powodu północno-zachodniego wiatru, który przywieje do nas chłodne i wilgotne powietrze znad Bałtyku. źródło: NKJP: (FER): Boso, ale w kaloszach, Dziennik Słupski, 2000-07-21

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przywiałem +(e)m przywiał	przywiałam +(e)m przywiała	przywiałom +(e)m przywiało	przywialiśmy przywieliśmy +(e)śmy przywiali +(e)śmy przywieli	przywiałyśmy +(e)śmy przywiały
2 os.	przywiałeś +(e)ś przywiał	przywiałaś +(e)ś przywiała	przywiałoś +(e)ś przywiało	przywialiście przywieliście +(e)ście przywiali +(e)ście przywieli	przywiałyście +(e)ście przywiały
3 os.	przywiał	przywiała	przywiało	przywiali przywieli	przywiały

bezosobnik: przywiano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przywiejmy
2 os.	przywiej	przywiejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przywiałbym bym przywiał	przywiałabym bym przywiała	przywiałobym bym przywiało	przywialibyśmy przywielibyśmy byśmy przywiali byśmy przywieli	przywiałybyśmy byśmy przywiały
2 os.	przywiałbyś byś przywiał	przywiałabyś byś przywiała	przywiałobyś byś przywiało	przywialibyście przywielibyście byście przywiali byście przywieli	przywiałybyście byście przywiały
3 os.	przywiałby by przywiał	przywiałaby by przywiała	przywiałoby by przywiało	przywialiby przywieliby by przywiali by przywieli	przywiałyby by przywiały

bezosobnik: przywiano by

bezokolicznik: przywiać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przywiawszy

gerundium: przywianie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przywiany

odpowiednik aspektowy: przywiewać

	+	przywiać	+	CO
Ø	+	przywiać	+	CO

Zob. wiać