-
1.b
to, co budzi w mówiącym obrzydzenie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- ohyda moralna
-
Ohyda - pomyślała, patrząc ponuro na zwłoki.
źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997
Jak wiadomo, filozof Adorno powiedział, że po Oświęcimiu pisanie liryki byłoby ohydą, a filozof Emmanuel Levinas podawał rok 1941 jako datę, kiedy „Bóg odszedł”.
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Abecadło Miłosza, 1997
Odeszli poza namioty. Trupy czekały w bezruchu [...]. Pozostali przyglądali się ohydom w milczeniu.
źródło: NKJP: Jacek Dukaj: W kraju niewiernych, 2000
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ohyda
ohydy
D. ohydy
ohyd
C. ohydzie
ohydom
B. ohydę
ohydy
N. ohydą
ohydami
Ms. ohydzie
ohydach
W. ohydo
ohydy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego psł. *o(b)gyditi 'uczynić wstrętnym, zanieczyścić, upaprać' od psł. *gyditi 'czynić wstrętnym, zanieczyszczać, paprać', czasownika odrzeczownikowego od psł. *gydъ /*gyda 'coś budzącego wstręt, obrzydzenie'; polska postać z -h- pod wpływem czeskim bądź ruskim (Bor)