rosochaty
-
książk. mocno rozgałęziony
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
drzewa i krzewy -
hiperonimy: rozgałęziony
-
- drzewa; wierzby rosochate
-
Bardzo chciałoby mi się właśnie teraz pojechać do ojca. Zobaczyć wierzby rosochate, bujne o tej porze, we wszystkie strony świata strzelające młodymi gałązkami.
źródło: NKJP: Krystyna Berwińska: Con Amore, 1976
Bladozielone łąki stroiły się w pierwsze stokrotki; nagie jeszcze rosochate drzewa radośniejszą już przybierały barwę [...].
źródło: NKJP: Hanna Kostyrko: Klechdy domowe, 1960
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. rosochaty
rosochaty
rosochaty
rosochate
rosochata
D. rosochatego
rosochatego
rosochatego
rosochatego
rosochatej
C. rosochatemu
rosochatemu
rosochatemu
rosochatemu
rosochatej
B. rosochatego
rosochatego
rosochaty
rosochate
rosochatą
N. rosochatym
rosochatym
rosochatym
rosochatym
rosochatą
Ms. rosochatym
rosochatym
rosochatym
rosochatym
rosochatej
W. rosochaty
rosochaty
rosochaty
rosochate
rosochata
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. rosochaci
rosochaci
rosochate
rosochate
D. rosochatych
rosochatych
rosochatych
rosochatych
C. rosochatym
rosochatym
rosochatym
rosochatym
B. rosochatych
rosochatych
rosochatych
rosochate
N. rosochatymi
rosochatymi
rosochatymi
rosochatymi
Ms. rosochatych
rosochatych
rosochatych
rosochatych
W. rosochaci
rosochaci
rosochate
rosochate
-
Przymiotnik z przyrostkiem -aty od psł.*orz(ъ)socha ‘rozwidlona gałąź’, którego kontynuanty rosocha (także rozsocha) ‘rozgałęziony pień drzewa’ poświadczone są w dawnej polszczyźnie i dialektach.