wytracić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

stopniowo przestać wykazywać cechę wyrażoną następującym rzeczownikiem

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

synonimy:

stracić
zatracić

	Pokój ma swoją dynamikę, którą niebezpiecznie byłoby wytracić. źródło: NKJP: Dawid Warszawski: Porozumienie, które nie może już czekać, Gazeta Wyborcza,1994-01-05
	Jeszcze lekki skręt w lewo i teraz już naprawdę ostro pod górę. Samochód całkiem wytracił szybkość na drugim biegu. źródło: NKJP: Adam Strączek: Wyznanie lekarza-łapownika, 1995
	Analitycy prognozują, że w najbliższych latach rynek „cyfrówek” wytraci dynamikę wzrostu - przed rokiem 2010 telefony komórkowe mogą zagarnąć nawet do 15% rynku tanich aparatów. źródło: NKJP: Internet
	Przeciwko takiemu rozwiązaniu - rozwiązaniu, które uniemożliwia decyzje restrukturyzacyjne i które naraża państwo i jego warunki makroekonomiczne na niebezpieczeństwa wynikające z braku czy też z wytracenia pewnych elementów równowagi ekonomicznej - pozwoliłam sobie na posiedzeniach podkomisji protestować. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP, 1998

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytraciłem +(e)m wytracił	wytraciłam +(e)m wytraciła	wytraciłom +(e)m wytraciło	wytraciliśmy +(e)śmy wytracili	wytraciłyśmy +(e)śmy wytraciły
2 os.	wytraciłeś +(e)ś wytracił	wytraciłaś +(e)ś wytraciła	wytraciłoś +(e)ś wytraciło	wytraciliście +(e)ście wytracili	wytraciłyście +(e)ście wytraciły
3 os.	wytracił	wytraciła	wytraciło	wytracili	wytraciły

bezosobnik: wytracono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wytraćmy
2 os.	wytrać	wytraćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wytraciłbym bym wytracił	wytraciłabym bym wytraciła	wytraciłobym bym wytraciło	wytracilibyśmy byśmy wytracili	wytraciłybyśmy byśmy wytraciły
2 os.	wytraciłbyś byś wytracił	wytraciłabyś byś wytraciła	wytraciłobyś byś wytraciło	wytracilibyście byście wytracili	wytraciłybyście byście wytraciły
3 os.	wytraciłby by wytracił	wytraciłaby by wytraciła	wytraciłoby by wytraciło	wytraciliby by wytracili	wytraciłyby by wytraciły

bezosobnik: wytracono by

bezokolicznik: wytracić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wytraciwszy

gerundium: wytracenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wytracony

odpowiednik aspektowy: wytracać

+

wytracić

+

CO

Zob. tracić