staruch
-
pot. pogard. stary mężczyzna, do którego mówiący ma negatywny stosunek
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
starzenie się -
hiperonimy: mężczyzna
-
- lubieżny; obrzydliwy, ohydny, wstrętny; zgorzkniały; złośliwy staruch
-
[...] Jest schorowanym staruchem, którego bez mała pół Polski nienawidzi, jeszcze więcej zeń się śmieje, ale mało kto szanuje.
źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Moc truchleje, Gazeta Krakowska, 2006-12-18
- Faktycznie, miałeś rację - przygryzła wargę, a jej twarz pokrył pąs tak głęboki, że linia szramy wydawała się czarna. - Jesteś zgorzkniały staruch. I wścibski dziadyga.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki,1997
Wuj Karol to wstrętny staruch, zdziwaczały i kostyczny, któremu się wydaje, że w Polsce nic się nie zmieniło przez ostatnie czterdzieści lat.
źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Małe kochanie, wielka miłość, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. staruch
staruchowie
ndepr staruchy
depr D. starucha
staruchów
C. staruchowi
staruchom
B. starucha
staruchów
N. staruchem
staruchami
Ms. staruchu
staruchach
W. staruchu
staruchowie
ndepr staruchy
depr -
Zob. stary