-
2.
okazała sala mająca kształt koła, znajdująca się w zamku lub pałacu -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
części budowli -
hiperonimy: sala
-
Polichromie odkryte dwa lata temu w sali kominkowej, mieszczącej się na I piętrze balowej rotundy pochodzą z I i II połowy XIX wieku.
źródło: NKJP: Paulina Krzek: Pałac na peryferiach, Gazeta Krakowska, 2004-03-20
Pałac położony jest w centrum rozległego parku. Urządzono w nim trzy apartamenty dla gości, którzy mogą korzystać z atrakcji prezentowanych w rotundzie koncertowej, zamienianej, w miarę potrzeb, na salę konferencyjną.
źródło: NKJP: Hanka T.: Szlakiem sanktuariów - Gąsawa, Dziennik Bałtycki, 2003-02-26
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rotunda
rotundy
D. rotundy
rotund
C. rotundzie
rotundom
B. rotundę
rotundy
N. rotundą
rotundami
Ms. rotundzie
rotundach
W. rotundo
rotundy
-
z łac. rotundus 'okrągły, kulisty; zaokrąglony'
W przypadku rotunda (budynek, sala) przyjmuje się pośrednictwo wł. rotonda, w przypadku rotunda (pismo) - niem. Rotunda.