cudacki

  • przest.  związany z nietypowym wyglądem lub zachowaniem, które dziwi lub zaskakuje mówiącego
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • synonimy:  dziwaczny
  • Patrzy na świat z ciekawością penetrowania innych zakątków niż to nudne, zacofane Grodno, poznania innych ludzi, nie tylko rozprawiających o koniach, o polowaniach, o wizytach, o urządzaniu balów, o tym, „kto u kogo” i jaką to cudacką suknię przyoblekła pani sędzina czy pani doktorowa...

    źródło: NKJP: Krystyna Kolińska: Orzeszkowa, złote ptaki i terroryści, 1996

    Zakopane miało o czym gadać przez parę dobrych dni. Bo i proszę, co za pomysł cudacki: lutować ścianę! Może ci młodzi wspinacze ze Śląska nawet nie „lutowali”...

    źródło: NKJP: Stanisław Zieliński: W stronę Pysznej, 2008

  • część mowy: przymiotnik


    Stopień równy

    liczba pojedyncza
    m1 m2 m3 n1, n2 ż
    M. cudacki
    cudacki
    cudacki
    cudackie
    cudacka
    D. cudackiego
    cudackiego
    cudackiego
    cudackiego
    cudackiej
    C. cudackiemu
    cudackiemu
    cudackiemu
    cudackiemu
    cudackiej
    B. cudackiego
    cudackiego
    cudacki
    cudackie
    cudacką
    N. cudackim
    cudackim
    cudackim
    cudackim
    cudacką
    Ms. cudackim
    cudackim
    cudackim
    cudackim
    cudackiej
    W. cudacki
    cudacki
    cudacki
    cudackie
    cudacka
    liczba mnoga
    p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
    M. cudaccy
    cudaccy
    cudackie
    cudackie
    D. cudackich
    cudackich
    cudackich
    cudackich
    C. cudackim
    cudackim
    cudackim
    cudackim
    B. cudackich
    cudackich
    cudackich
    cudackie
    N. cudackimi
    cudackimi
    cudackimi
    cudackimi
    Ms. cudackich
    cudackich
    cudackich
    cudackich
    W. cudaccy
    cudaccy
    cudackie
    cudackie
  • Zob. cud

CHRONOLOGIZACJA:
1807, SL
Data ostatniej modyfikacji: 06.07.2015