cudacki
-
przest. związany z nietypowym wyglądem lub zachowaniem, które dziwi lub zaskakuje mówiącego
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
synonimy: dziwaczny
-
Patrzy na świat z ciekawością penetrowania innych zakątków niż to nudne, zacofane Grodno, poznania innych ludzi, nie tylko rozprawiających o koniach, o polowaniach, o wizytach, o urządzaniu balów, o tym, „kto u kogo” i jaką to cudacką suknię przyoblekła pani sędzina czy pani doktorowa...
źródło: NKJP: Krystyna Kolińska: Orzeszkowa, złote ptaki i terroryści, 1996
Zakopane miało o czym gadać przez parę dobrych dni. Bo i proszę, co za pomysł cudacki: lutować ścianę! Może ci młodzi wspinacze ze Śląska nawet nie „lutowali”...
źródło: NKJP: Stanisław Zieliński: W stronę Pysznej, 2008
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. cudacki
cudacki
cudacki
cudackie
cudacka
D. cudackiego
cudackiego
cudackiego
cudackiego
cudackiej
C. cudackiemu
cudackiemu
cudackiemu
cudackiemu
cudackiej
B. cudackiego
cudackiego
cudacki
cudackie
cudacką
N. cudackim
cudackim
cudackim
cudackim
cudacką
Ms. cudackim
cudackim
cudackim
cudackim
cudackiej
W. cudacki
cudacki
cudacki
cudackie
cudacka
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. cudaccy
cudaccy
cudackie
cudackie
D. cudackich
cudackich
cudackich
cudackich
C. cudackim
cudackim
cudackim
cudackim
B. cudackich
cudackich
cudackich
cudackie
N. cudackimi
cudackimi
cudackimi
cudackimi
Ms. cudackich
cudackich
cudackich
cudackich
W. cudaccy
cudaccy
cudackie
cudackie
-
Zob. cud