kolędnik

Gdy byłem dzieckiem, przyszedł do nas kolędnik z malutką szopką w stylu krakowskim.

źródło: NKJP: Edyta Banasik-Kosowska: Sentyment do strzechy i pałacu w Kościelcu, Gazeta Krakowska, 2004-12-24

Konkursy bożonarodzeniowe: na najładniejszą szopkę i ozdobę świąteczną, najlepiej wykonaną kolędę i najciekawszy strój kolędnika wymyśliła nauczycielka sztuki i bibliotekarka w gimnazjum w Kawęczynie.

źródło: NKJP: (AS): Zbudowali je sami, Gazeta Poznańska, 2002-12-20

Wchodzą kolędnicy, ustawiają się przed stajenką, intonują kolędę „Bóg się rodzi…”, w rytm muzyki kręci się gwiazda.

źródło: NKJP: Elżbieta Kościucha-Wieczorek: „Uśmiech na Gwiazdkę”..., Wychowawca, nr 180, 2007-12

Karnawał był okresem licznych zabaw. Rozrywką, ściśle związaną z tym czasem, były odwiedziny kolędników, którym towarzyszyły śpiew, odgrywanie przedstawień czy też żarty, zwłaszcza z niezamężnych mieszkanek domu.

źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2004

Nie trzeba się zastanawiać nad takimi kolędnikami, którzy w miastach, na osiedlach, gdzie tradycji nikt nie uczył, pukają do drzwi i prezentują coś, co tylko przypomina pastorałkę.

źródło: NKJP: (Główne): Nie kupisz tego, co jest w sercu, Dziennik Zachodni, 2007-12-22