paszkwil
-
książk. tekst o treści obrażającej lub zniesławiającej kogoś
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Środki masowego przekazu
prasa -
- agresywny, ohydny paszkwil
- napisać paszkwil; pisać paszkwile
-
Johann Schummel [...] rok po podróży Goethego wybrał się w drogę jego szlakiem. Stwierdził, że nie zgadza się z poniżającym sądem poety o niemieckich urzędnikach. Najbrutalniej jednak napadł na poetę urodzony w Pszczynie Michał Kosmeli, którego utwór uznano za agresywny paszkwil.
źródło: NKJP: Grażyna Kuźnik: Tajna wizyta Goethego, Dziennik Zachodni, 2002-11-22
Do więzień wsadzano ludzi za napisanie paszkwilu na władzę, zamykano ich w obozach internowania za to, że władzy nie lubili.
źródło: NKJP: Michał Smolorz: Cywilizacja psich odchodów, Dziennik Zachodni, 2003-02-07
Funkcjonariusze grozili, że jego dziecku może stać się krzywda, że napiszą do Prymasa paszkwil na jego ciotkę-zakonnicę, że zwolnią z pracy jego dwóch braci, że jego teściowie będący na placówce zagranicznej zostaną odesłani do Polski.
źródło: NKJP: Jerzy Jachowicz: Proces w sprawie śmierci Grzegorza Przemyka, Gazeta Wyborcza, 1995-10-20
Z historycznego punktu widzenia jest to paszkwil [...]. Jednocześnie jednak fenomenalne studium podszytej ideologią władzy absolutnej i postaw wobec niej.
źródło: NKJP: Ludwik Stomma: Kod, Polityka nr 2589, 2007-01-27
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. paszkwil
paszkwile
D. paszkwilu
paszkwili
rzadziej paszkwilów
C. paszkwilowi
paszkwilom
B. paszkwil
paszkwile
N. paszkwilem
paszkwilami
Ms. paszkwilu
paszkwilach
W. paszkwilu
paszkwile
-
+ paszkwil + (na KOGO/CO) -
niem. Pasquill
z wł. pasquillo
Pisownia paszkwil zamiast starszej paskwil, poświadczona od XVII w., upowszechnia się w XVIII w.