panegiryk

W 1903 r. Jan August Kisielewski w panegiryku poświęconym Brzozowskiemu pisał: „Na turkusowym progu świątnicy dziwów czuwa młody, złotogrzywy lew; któż jest, który przeskoczy przez jego kark”.

źródło: NKJP: Adam Kuź: Misja Antoniny Kolberg, Fronda nr 13, 2001

Przypomnijmy, iż w XVII wieku panegiryki stanowią blisko 30 procent ówczesnej produkcji wydawniczej. Nie tylko autorzy tych utworów, ale i zakony, do których część pisarzy należała, zdobywały w ten sposób zapisy na swoją rzecz.

źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Silva rerum historicarum, 2002

Znane są też niektóre łacińskie utwory Ładysława z Gielniowa, z których najważniejsze to obejmujące aż 144 heksametry Taxate penitencie metrice oraz - napisany zapewne po 1482 roku - panegiryk ku czci błogosławionego Szymona z Lipnicy [...].

źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Żywoty świętych poprawione, 2000

Anna z Ossolińskich Krasińska, żona Kazimierza oboźnego wielkiego koronnego, marszałka Sejmu w 1782 r., była niewątpliwie ciekawą postacią. Już sam ślub tej pary był wielkim wydarzeniem towarzyskim, uczczonym m.in. wierszowanym panegirykiem na cześć pobierających się przedstawicieli dwóch wielkich polskich rodzin.

źródło: NKJP: Sławomir Jakubczak: Kolatorka zegrzyńskiego kościoła, Mazowieckie To i Owo, 2005-02-26