-
1.
jęz. sposób wymawiania słów lub zdań, polegający na zmienianiu w określony sposób wysokości głosu -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
- intonacja pytająca; odpowiednia, właściwa intonacja
-
- Pójdziesz za mną - powiedział bez śladu intonacji pytającej.
źródło: NKJP: Jacek Dukaj: W kraju niewiernych, 2000
Odpowiednia intonacja jest bardzo ważna przy zadawaniu pytań.
źródło: NKJP: Internet
Pilnuj zawsze intonacji - głos opadający w dół to podświadoma komenda, a idący w górę jest zawsze pytaniem, niezależnie od konstrukcji gramatycznej.
źródło: NKJP: Mateusz Grzesiak: AlphaMale, 2008
Razi także intonacja spikerów czytających w radiu i telewizji wiadomości. Prawie każde ostatnie słowo w zdaniu, kończące jakąś myśl, wypowiadane jest z podwyższoną intonacją.
źródło: NKJP: Kazimierz Żochowski: Nie jestem polonistą, Gazeta Wyborcza, 1993-02-26
W trakcie ćwiczeń i zabaw muzycznych zwraca się szczególną uwagę na prawidłowe artykułowanie, akcentowanie i intonację zdania, zróżnicowanie dynamiczne, barwowe i wyrazowe tekstu.
źródło: NKJP: Małgorzata Pamuła: Wczesne nauczanie języków obcych. Integracja języka obcego z przedmiotami artystycznymi w młodszych klasach szkoły podstawowej, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. intonacja
intonacje
D. intonacji
intonacji
neut intonacyj
char C. intonacji
intonacjom
B. intonację
intonacje
N. intonacją
intonacjami
Ms. intonacji
intonacjach
W. intonacjo
intonacje
-
+ intonacja + (CZEGO) -
łac. śred. intonatio 'podanie właściwego tonu melodii, rozpoczynanie śpiewu'