intonacja

Nauczyłem się nie zmieniać monotonnej intonacji głosu, obejmując smukłą talię Joli.

źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997

- Tak, wspaniale - powiedziałem z intonacją, która miała oznaczać ironię, a jednocześnie cierpienie.

źródło: NKJP: Ireneusz Iredyński: Dzień oszusta. Człowiek epoki, 1962

Emotikony wyrażają uczucia i zastępują intonację w internetowej rozmowie.

źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Harce z Irc-ami, Polityka nr 2265, 2000-09-23

Bohaterka Nicholsa, jako zawodowy czytelnik, umie czytać także między wierszami, stąd też z intonacji głosu lub wymowności milczenia lekarzy szybko odszyfrowuje wyrok.

źródło: NKJP: Wojciech Kuczok: To piekielne kino, 2006

- Estończycy są głupi. Czekają, aż zniknie władza radziecka, żeby potem uprzątnąć z ulicy śmiecie. Żart oczywiście zabrzmiał dość dwuznacznie, ale intonacja była taka, że niby władza radziecka nie skończy się nigdy.

źródło: NKJP: Fazil Iskander: Sławny i nikomu nie znany, Gazeta Wyborcza, 1998-06-26