wyrak
-
zool. niewielka owadożerna małpiatka o bardzo dużych oczach, żyjąca na wyspach Archipelagu Malajskiego
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta leśne i polne
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta drapieżne -
- oczy wyraka
- wyraki polują
-
Wydłużone kości stępu pozwalają wyrakom wykonywać bardzo precyzyjne skoki.
źródło: NKJP: Internet
Obecnie – na podstawie badań molekularnych – wyraki okazały się być bliżej spokrewnione z małpami niż z lemurami i pozostałymi rodzinami małpiatek [...].
źródło: NKJP: Internet
Wyraki zostały znalezione i dzielnie pozowały do zdjęć. Przychodziło im to zapewne łatwo, bo przy okazji dostawały od przewodników koniki polne na śniadanie..
źródło: Internet: wnajgorszeslonce.pl
Jako ciekawostkę napiszę Wam, że wielkie oczy wyraka, a właściwie ich gałki oczne mają aż 16 mm średnicy [...].
źródło: Internet: strims.pl
Uzbrojone w dwa wysoko wyspecjalizowane narządy zmysłów, wyraki polują nocą na owady, małe gady, a nawet świeżo opierzone ptaki.
źródło: Internet: pl.netlog.com/kowalczykstanislaw/blog/blogid
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wyrak
wyraki
D. wyraka
wyraków
C. wyrakowi
wyrakom
B. wyraka
wyraki
N. wyrakiem
wyrakami
Ms. wyraku
wyrakach
W. wyraku
wyraki
-
Etymologia niepewna. Względy semantyczne (u Dor. także 'człowiek wytrzeszczający oczy') oraz przede wszystkim fonetyczne przemawiają za wpływem języka ukraińskiego, por. výrla 'wyłupiaste oczy', vyrláč 'człowiek wytrzeszczający oczy', vyrlátyj 'posiadający wyłupiaste lub zezowate oczy', vyrloókyj 'ts.' (analogiczne wyrazy białoruskie mają wokalizm -i-, por. z Grodzieńszczyzny virłačy - pogardliwie o oczach). Przyrostek -l- w przytoczonych wyrazach ma charakter ekspresywny, por. np. brus. czasowniki vir-l-ícь : vir-ýcь 'wirować, świdrować'. Zob. wir .