drobniutki - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

taki, który składa się z licznych elementów o bardzo niewielkich rozmiarach (i ten fakt budzi pozytywne uczucia mówiącego)

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

	synonimy:	drobniuchny
	hiperonimy:	drobny

	Podczas wiercenia, ze ściany wydobywa się bardzo dużo drobniutkiego pyłu. źródło: NKJP: (mag): Sztuka wiercenia, Dziennik Łódzki, 2005-10-11
	Jeśli zapytać amatorów wakacji nad morzem, co jest głównym atutem turystycznym naszego Wybrzeża, to najczęściej usłyszymy, że piękne plaże z białym, drobniutkim piaskiem, ciągnące się kilometrami. źródło: NKJP: Ryszarda Socha: Parcie na klif, Polityka, 2007-07-21
	W chwili, gdy fale rozbijają się o brzeg, powstaje drobniutka mgła, nazywana aerozolem solnym. źródło: NKJP: (szer): Leczenie morzem, Dziennik Łódzki, 2003-08-09
	Im bardziej ochładza się powietrze, tym więcej w nim wilgoci. Kluczowy moment to granica 100 proc. Naukowcy mówią wtedy o kondensacji. – To nic innego, jak zamiana pary wodnej w drobniutkie kropelki wody. źródło: NKJP: (JEW): Kiedy powstaje mgła, Słowo Polskie. Gazeta Wrocławska, 2005-01-17

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Zob. drobny