-
1.b
taki, który świadczy o czyimś silnym charakterze -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
- charakterna gra, walka; muzyka; płyta
-
Włożyłem w te nagrania wszystkie swe emocje i uczucia, jakie nagromadziły się we mnie w ciągu ostatnich 3 lat. W efekcie powstała płyta charakterna, konkretna, o soczystym brzmieniu.
źródło: NKJP: Same kłopoty, Dziennik Polski, 2005-07-07
– Myślę, że idziemy w dobrym kierunku. Moim marzeniem jest zbudować drużynę z charakterem. Bo z takiej charakternej walki słynęła przed laty Stal i chciałbym, żeby tak samo mówiło się o tym zespole.
źródło: NKJP: Mariusz Biel: Nic samo nie przyjdzie, Sztafeta, 50/2003
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. charakterny
charakterny
charakterny
charakterne
charakterna
D. charakternego
charakternego
charakternego
charakternego
charakternej
C. charakternemu
charakternemu
charakternemu
charakternemu
charakternej
B. charakternego
charakternego
charakterny
charakterne
charakterną
N. charakternym
charakternym
charakternym
charakternym
charakterną
Ms. charakternym
charakternym
charakternym
charakternym
charakternej
W. charakterny
charakterny
charakterny
charakterne
charakterna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. charakterni
charakterni
charakterne
charakterne
D. charakternych
charakternych
charakternych
charakternych
C. charakternym
charakternym
charakternym
charakternym
B. charakternych
charakternych
charakternych
charakterne
N. charakternymi
charakternymi
charakternymi
charakternymi
Ms. charakternych
charakternych
charakternych
charakternych
W. charakterni
charakterni
charakterne
charakterne
-
Zob. charakter
-
W źródłach normatywnych brak oceny poprawności tego znaczenia.