świergot - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.

charakterystyczny głos wydawany przez niektóre ptaki, składający się z krótkich, wysokich tonów

Warianty

rzadziej przest. świegot

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

ptaki

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

dźwięki

Relacje znaczeniowe

	synonimy:	szczebiot
	hiperonimy:	głos

Połączenia

ptasi świergot
świergot ptaków, wróbli
słuchać świergotu
wsłuchiwać się w świergot

Cytaty

	Z oddali dochodzi szum morskiej fali, słychać świergot ptaków. źródło: NKJP: Agata Markowicz: Morska kuracja na Śląsku, Dziennik Zachodni , 2005-03-25
	Czekając na wolną drogę, mogli w promieniach wiosennego słońca zamiast warkotu silnika posłuchać świergotu skowronka unoszącego się nad przydrożnymi polami. źródło: NKJP: (ATA): Piłą i traktorem, Gazeta Krakowska, 2002-03-13
	Las zawsze wypełniają jakieś świergoty, odległe postukiwanie dzięcioła, sójkowe wrzaski. źródło: NKJP: Grzegorz Tabasz: Leśna cisza, Dziennik Polski, 2008-02-08
	Przystanąłem na szczycie schodów, olśniony przepięknym widokiem, jaki się stamtąd roztacza na niezmierną przestrzeń pól, pofalowanych wzgórzami, pełnych drzew [...] i ptasiego świegotu, kiedy dziadowski śpiew znowu mi zajęczał w uszach. źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	świergot	świergoty
D.	świergotu	świergotów
C.	świergotowi	świergotom
B.	świergot	świergoty
N.	świergotem	świergotami
Ms.	świergocie	świergotach
W.	świergocie	świergoty

Składnia

+

świergot

+

(CZEGO)

Pochodzenie

Od: dźwiękonaśladowczego czasownika świergotać (z przyrostkiem -ot- od pol. dial. świrgać , powiązanego z psł. *svŕ̥kati, / *svŕ̥čati 'ćwierkać, świergotać').