prelegent - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. osoba, która wygłasza prelekcję

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

działalność naukowa

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

pozaszkolne formy nauczania

hiperonimy:

mówca

polski, zagraniczny; główny, każdy, kolejny, następny prelegent
prelegenci i goście, prelegenci i uczestnicy panelu
rola; głos, pytanie, zdanie; słowo, wykład, wypowiedź, wystąpienie prelegenta; grono; prezentacja prelegentów
prelegent mówił, omówił, podkreślał, poruszył temat, przedstawił
zaprosić/zapraszać prelegentów

	Wystąpienia znakomitych prelegentów, przedstawicieli nauki i praktyki biznesowej, gwarantują wysoki poziom merytoryczny spotkania. źródło: NKJP: GK Europa: Perspektywy bancassurance w Polsce. Kierunek Europa, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2008-04-30
	Moim zdaniem rzeźba powinna być czytelna i jasno ukazywać swoje przeznaczenie – mówił prelegent, prezentując przykłady wielu zaskakujących, a nierzadko zabawnych prac rzeźbiarskich. źródło: NKJP: (bea): Festiwalowe podsumowania, Tygodnik Rybnicki, 2008-12-02
	Każdy prelegent lub pretendent do tego miana powinien mieć na podorędziu kilkanaście anegdot. Inaczej będzie postrzegany jako suchy sztywniak, który może i zna się na rzeczy, ale [...] przynudza. źródło: NKJP: Mariusz Ludwiński, Renata Ludwińska: e-biznes.pl poleca!, 2007
	Prelegent omówił też typowe objawy mogące znamionować stan zawałowy (np. ból w mostku z promieniowaniem do barków). źródło: NKJP: K. Juszczak: Sercowe problemy, Czas Ostrzeszowski nr 20074, 2007
	Emeryci spotykają się w każdą środę. Często zapraszają prelegentów, poruszając tematy dotyczące m.in. zdrowia, wychowywania wnucząt, spraw oświatowych. źródło: NKJP: (EDA): Aktywność przysłania troski, Dziennik Bałtycki, 2007-11-02

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1