prerafaelita

Twórczość Julii Margaret zbiegła się z działalnością silnego prądu w malarstwie angielskim, reprezentowanym przez grupę prerafaelitów. Ich obrazy charakteryzowały baśniowe tematy i fotograficzne (tak!) oddanie szczegółów.

źródło: NKJP: Henryka Wach - Malicka: W obiektywie arystokratki, Dziennik Zachodni, 2006-12-15

Prerafaelici czerpią tematy z Biblii i legend arturiańskimi dopełniają je pomysłami literackimi dzieła poetów takich jak John Keats czy Alfred Tennyson, dramatami Szekspira albo aluzjami mistycznymi. Chętnie posługiwali się symbolami, malowali realistycznie, zawsze jednak w swoich obrazach zawierali jakieś dodatkowe, ukryte treści.

źródło: NKJP: Internet

Dzieła prerafaelitów cechuje unikanie stereotypowego przedstawiania postaci. Kompozycja jest zwykle mieszanką archaizmu i naturalizmu. Ich obrazy utrzymane w duchu romantycznego symbolizmu, mistycyzmu, naiwnego sentymentalizmu, odznaczające się drobiazgowym traktowaniem realiów, ostrą paletą barw, stanowią niemal fotograficzne odwzorowanie rzeczywistości.

źródło: NKJP: Internet

Ten oparty na zasadzie kontrastu, a wiec boleśnie ironiczny neologizm dodatkowo kojarzy się jeszcze z przymiotnikiem 'prerafaelicki', czyli dotyczący dzieł prerafaelitów, grupy angielskich artystów i poetów z lat 1848 - 1851, reprezentujących sztukę moralnie odrodzoną, wyrażającą religijne przeżycia człowieka i jego - raczej sentymentalne - odczucia związane z bliskością natury.

źródło: NKJP: Zbigniew Lisowski: Poznawanie poezji: interpretacje, 2008

Chociaż działalność grupowa prerafaelitów, będących całkiem odmiennymi indywidualnościami, wyczerpała się szybko, wpływ ich okazał się bardzo trwały i wycisnął wyraźne piętno na sztuce angielskiej drugiej połowy XIX stulecia.

źródło: NKJP: Maria Poprzęcka: William Holman Hunt, Gazeta Wyborcza, 1999-05-08