banalizować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. odnosić się do jakiegoś istotnego tematu lub problemu tak, jakby był nieskomplikowany, mało ważny lub pospolity

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

hiperonimy:

upraszczać

	Jest to traktat o banalizowaniu zbrodni i skutecznych sposobach jej usprawiedliwiania. źródło: NKJP: Ludwik Stomma: Nie tylko w Algierii, Polityka, nr 2302, 2001-06-16
	Problemem może również być inwigilacja stypendystów przez służby specjalne Łukaszenki. Mówią o tym sami studenci. Jednak Milinkiewicz banalizuje niebezpieczeństwo. źródło: NKJP: Wyrzuceni, przygarnięci, Polityka, nr 2564, 2006-07-29
	Od wieków bowiem tego rodzaju zabawy czy żarty na temat duchów są w modzie. Często nie dostrzega się niebezpieczeństw związanych z różnymi praktykami spirytystycznymi [...]. Takie banalizowanie spirytyzmu jest niezwykle groźne. źródło: NKJP: Maria Wolan: Pozornie niewinne i bezpieczne: rzecz o terapiach, medytacjach, wróżbach, zabawach z duchami, 2007
	Inną postawą wobec śmierci są próby banalizowania jej. Śmierć przedstawiana w telewizji jako spektakl dostarczający silnych wrażeń ma stanowić lek na znudzenie codziennością. źródło: NKJP: Nieodwołalność śmierci, Co Tydzień Jaworzno, 2004-02-05

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	banalizowałem +(e)m banalizował	banalizowałam +(e)m banalizowała	banalizowałom +(e)m banalizowało	banalizowaliśmy +(e)śmy banalizowali	banalizowałyśmy +(e)śmy banalizowały
2 os.	banalizowałeś +(e)ś banalizował	banalizowałaś +(e)ś banalizowała	banalizowałoś +(e)ś banalizowało	banalizowaliście +(e)ście banalizowali	banalizowałyście +(e)ście banalizowały
3 os.	banalizował	banalizowała	banalizowało	banalizowali	banalizowały

bezosobnik: banalizowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę banalizował będę banalizować	będę banalizowała będę banalizować	będę banalizowało będę banalizować	będziemy banalizowali będziemy banalizować	będziemy banalizowały będziemy banalizować
2 os.	będziesz banalizował będziesz banalizować	będziesz banalizowała będziesz banalizować	będziesz banalizowało będziesz banalizować	będziecie banalizowali będziecie banalizować	będziecie banalizowały będziecie banalizować
3 os.	będzie banalizował będzie banalizować	będzie banalizowała będzie banalizować	będzie banalizowało będzie banalizować	będą banalizowali będą banalizować	będą banalizowały będą banalizować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		banalizujmy
2 os.	banalizuj	banalizujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	banalizowałbym bym banalizował	banalizowałabym bym banalizowała	banalizowałobym bym banalizowało	banalizowalibyśmy byśmy banalizowali	banalizowałybyśmy byśmy banalizowały
2 os.	banalizowałbyś byś banalizował	banalizowałabyś byś banalizowała	banalizowałobyś byś banalizowało	banalizowalibyście byście banalizowali	banalizowałybyście byście banalizowały
3 os.	banalizowałby by banalizował	banalizowałaby by banalizowała	banalizowałoby by banalizowało	banalizowaliby by banalizowali	banalizowałyby by banalizowały

bezosobnik: banalizowano by

bezokolicznik: banalizować

imiesłów przysłówkowy współczesny: banalizując

gerundium: banalizowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: banalizujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: banalizowany

odpowiednik aspektowy: zbanalizować

+

banalizować

+

CO

fr. banaliser